Cieciorka pstra – przebiegły chwast łąk i pastwisk

Zobacz także

Wykorzystanie

Przez wiele lat cieciorka była traktowana jako roślina lecznicza, znajdowała wiele zastosowań w medycynie ludowej i ziołolecznictwie. Napar na jej podstawie miał zastosowanie w leczeniu nerwic i związanych ze stresem chorób serca oraz arytmią. Ma działanie uspokajające i moczopędne, więc w wielu częściach kraju cieciorka była traktowana jak lekarstwo na schorzenia nerek i układu moczowego, również kamicy nerkowej. Współczesne badania wykazały jednak, że w dużych ilościach może być trująca, a toksyczne substancje w niej zawarte mogą powoli odkładać się w tkankach organizmu i powoli zatruwać cały ustrój.

Cieciorka pstra często traktowana jest jako roślina ozdobna. Ze względu na swój ładny pokrój, zaczyna być wysiewana w celach estetycznych, najczęściej ozdabia ogrody, skarpy i skalniaki. Przestrzega się jednak użytkowników ogrodów, żeby ograniczali liczbę kęp cieciorki, głównie ze względu na jej silną ekspansywność, przez co roślina z ogrodu kwiatowego może przenieść się na ogród warzywny lub zachwaszczać pola. Nie powinna również pojawiać się w ogrodach i miejscach, do których mają dostęp zwierzęta i dzieci – przypadkowe zjedzenie jej liści lub kwiatów może być tragiczne w skutkach zarówno dla ludzi jak i zwierząt domowych i gospodarskich. Niemniej cieciorka traci swoje silne działanie trujące po skoszeniu i wysuszeniu.

Autor: Katarzyna Kaźmierczak

Bibliografia:

Aichele D., Gotle-Bechtle M., „Jaki to kwiat?”, PWRiL, Warszawa 1984, s. 266

Hołubowicz-Kliza G., „Rolniczy atlas chwastów”, IUNG-PIB, Puławy 2011, s. 106

Nawara Z., „Rośliny łąkowe”, wyd. Multico, Warszawa 2012, s. 189-190