Kury rasy sussex - charakterystyka, hodowla i żywienie

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Te dość duże, kolorowe kury są znane szczególnie w Wielkiej Brytanii, ale powoli zaczynają cieszyć się uznaniem hodowców na całym świecie. Poza tym, że są wydajnymi nioskami i źródłem mięsa dobrej jakości, cieszą oko unikatowym upierzeniem.

Charakterystyka rasy

Rasa sussex powstała w Anglii Północnej i zaczerpnęła nazwę od księstwa, w którym rozpoczęto starania hodowlane nad jej stworzeniem. Ze względu na mięso dobrej jakości, jest hodowana na całym świecie, ale swoim zasięgiem obejmuje głównie Europę i Stany Zjednoczone.

Jej wygląd jest wypadkową kombinacji białych cochinów, kur rasy birma i bojowców. Takiej mieszance zawdzięcza oryginalne, mozaikowate upierzenie – najczęściej czarno-białe z brązowymi elementami. Jej lotki, sierpówki, sterówki i pióra grzywy mają czarne obrzeżenia. Tułów jest prostokątny, pierś i grzbiet szerokie i płaskie. Na szczycie dość długiej szyi znajduje się mała głowa, zakończona czerwonym, nierównym grzebieniem. Silny, zakrzywiony dziób, podobnie jak nagie skoki, jest w jasnej, cielistej barwie.

Kogut jest zdecydowanie większy – osiąga około 3-4 kilogramów, podczas gdy masa kury waha się w przedziale od 2,5 do 3 kilogramów. Ma krótki, ale szeroki ogon, który często przyjmuje czarną barwę, z licznymi sierpówkami. Ze względu na dwoje spore rozmiary, kury rasy sussex są dobrym źródłem mięsa, ale sprawdzają się również jako nioski – składają około 220 jasnych jaj rocznie o masie 54-63 gramy.

Żywienie kur mięsnych

Hodując kury typu mięsnego najczęściej chcemy, żeby jak najszybciej przybierały na wadze. Tuczenie ich wysokoenergetycznymi mieszankami, które zawierają sterydy nie jest jednak dobrym pomysłem – nie chcemy przecież zjadać chemii. Aby otrzymać dobre, pełnowartościowe mięso, które na dodatek nie będzie tłuste, należy pamiętać o zrównoważonym żywieniu kur.

Nadmiar węglowodanów, który podamy naszej kurze, zostanie odłożony w tłuszcz. Bardziej zależy nam na tym, żeby ptaki rozwijały mięśnie, dlatego należy podawać im w zwiększonej ilości białko - zawarte w nim proteiny są niezbędne do budowy i rozwoju mięśni i innych tkanek. Najlepszym źródłem białka będzie pokarm pochodzenia zwierzęcego – kury wybiegowe mają możliwość dostarczenia go sobie poprzez zjadanie ślimaków, dżdżownic i małych owadów, ale w małych, przydomowych hodowlach można podawać im dodatkowo skrawki mięsa czy ryb. W hodowlach prowadzonych na większą skalę będzie to niemożliwe, ale na rynku dostępne są różnego rodzaju mączki pochodzenia zwierzęcego. Ze względu jednak na duże zagrożenie chorobą BSE, na terenie całej Unii Europejskiej wniesiono zakaz karmienia zwierząt gospodarskich gotowymi produktami ze ssaków lądowych i drobiu.

Białko zwierzęce można jednak z powodzeniem zastąpić roślinnym. Jego najlepszym źródłem są nasiona roślin oleistych, zwłaszcza rzepaku i soi, ale są bardzo kaloryczne, więc należy je podawać w niewielkich ilościach. Dużo białka znajduje się też w suszonych zielonkach, zwłaszcza tych przygotowanych z młodych traw i lucerny. Susze można podawać ptakom bez obaw, ponieważ ich wartość energetyczna nie jest zbyt duża. Wartościową paszą wysokobiałkową mogą być również produkty uboczne przemysłu tłuszczowego – czyli tak zwane śruty, które powstały w procesie ekstrakcji oleju. Do najbardziej treściwych należą śruty rzepakowe, sojowe i słonecznikowe.

czytaj dalej...