Kury leghorn – ceniona i popularna rasa kur niosek

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Kury rasy leghorn to najbardziej charakterystyczne przedstawicielki typu lekkiego. Długotrwałe starania hodowców, mające na celu wyeliminowanie instynktu kwoczenia sprawiły, że kury te znoszą nawet 300 jaj rocznie, przez co stały się najczęściej hodowanymi nioskami na świecie.

Charakterystyka rasy

Gatunek leghorn należy do najbardziej popularnych w Europie. Zdobyły sławę przede wszystkim jako świetne nioski. Są eleganckie i duże (kura około 2 kilogramy, kogut – 2,7), ale poruszają się energicznie. Mają szeroką i bardzo wydatną pierś, duże, ściśle przylegające do tułowia skrzydła. Charakteryzują się dziobem w kolorze rogu, jasnopomarańczowymi oczami i skokami. Najczęściej przyjmują białe zabarwienie, ale znane są również złote, srebrne (szare) i czarne. Na dość dużej głowie, noszonej pionowo, znajduje się pojedynczy, jasnoczerwony grzebień o kilku ząbkach i czerwone dzwonki w migdałowatym kształcie. Zausznice natomiast, niezależnie od barwy upierzenia, są białe.

Bardzo wyraźnie zaznaczony jest między nimi dymorfizm płciowy - kogut jest sporo większy od kurki i cechuje się bardzo bujnym, szerokim ogonem, który nosi dość wysoko.

Leghorny pochodzą z Włoch, skąd powędrowały do Stanów Zjednoczonych, gdzie zaczęto je doskonalić planową hodowlą. Celem było wykształcenie gatunku wcześnie dojrzewającego, który będzie szczególnie nieśny, i udało się to osiągnąć – kury leghorn znoszą około 300 jajek rocznie, co daje prawie jedno jajko dziennie, a ich instynkt kwoczenia został zredukowany do minimum.

Żywienie niosek

Aby osiągnąć najlepsze rezultaty naszej fermy – czyli osiągnąć jak najwięcej jajek o świetnej jakości, należy zadbać o odpowiednią dietę niosek. Wszystkie kury muszą zjadać białka, węglowodany i tłuszcze, które są podstawą do zachowania zdrowia i prawidłowego rozwoju. Należy tak skomponować paszę, żeby znalazły się w niej wszystkie te składniki w odpowiednich proporcjach.

Najlepszym źródłem węglowodanów są ześrutowane zboża. Wartościowym składnikiem paszy będzie też kukurydza – poza tym, że jest najlepszym nośnikiem cukrów, to jeszcze zawiera sporo potrzebnego tłuszczu, można ją podawać w większych ilościach zimą. Ważnym elementem diety drobiu są warzywa, owoce i zielonki. Kura, która ma dostęp do wybiegu, sama dostarcza sobie ich odpowiednią ilość, jednak ptakom, które są chowane w systemie zamkniętym, należy podawać osobno świeżo koszoną trawę, a zimą obierki (poza ziemniaczanymi), liście warzyw i owoce. Zieleninę warto rozłożyć do specjalnych paśników lub rozrzucić po podłożu, aby kury mogły sobie swobodnie w niej chodzić i dziobać. Nioska o wadze około 2 kilogramów powinna zjadać dziennie około 80 gram paszy na dzień, w tym około 15% białka. Kury z wolnego wybiegu zjadają białko zwierzęce w postaci dżdżownic, drobnych ślimaków i owadów, jednak należy dostarczyć im również niewielkie ilości mięsa czy ryb, przy małych hodowlach w zupełności wystarczą resztki ze stołu.

Znanym od dawna sposobem na zwiększenie nieśności i zadbanie o prawidłową strukturę jajka jest podanie kurom rozkruszonej skorupy. Nie powinno to być jednak praktykowane – istnieje ryzyko, że zwierzęta zaczną rozdziobywać i zjadać własne jajka. Dobrym sposobem na dostarczenie zwierzętom wapnia potrzebnego w dużych ilościach do budowy skorupy będą natomiast rozkruszone muszle ostryg i innych małży. Jeżeli kury nie mają dostępu do wybiegu, powinny dostawać również żwirek i maleńkie kamyki, które chętnie połykają i które stanowią cenne źródło makro- i mikroelementów. Na zwiększenie nieśności możemy dodać do paszy nieco siemienia konopi i ześrutowanych nasion pokrzywy.

Wylęganie i odchów

W stadach przeznaczonych na produkcję jajek, obecność koguta nie jest konieczna. Z jednej strony kogut może obronić resztę rodziny przed drapieżnikami, ale zapłodnione jaja źle się przechowują a agresywny samiec może bardzo poranić kury. Dlatego najlepszym wyjściem będzie dokupienie koguta tylko w przypadku, jeśli w planach mamy rozpłód.

Obecne leghorny raczej nie będą chciały wysiadywać jaj. Działania hodowców zaszły tak daleko, że tylko niewielki odsetek kur ma instynkt kwoczenia się i prowadzania kurcząt, w związku z czym możemy podłożyć jaja leghornów innym kwokom bądź umieścić je w inkubatorze.

czytaj dalej...