Od czego zależy nieśność kur niosek? Odpowiadamy!
Choroby kur niosek - rodzaje, objawy i leczenie
Zobacz także
Nioski utrzymywane są w specyficznych warunkach. Klatki o dużej obsadzie, wilgotna ściółka i dostęp do niezabezpieczonych wybiegów mogą ułatwiać drogi rozprzestrzeniania się chorób o różnym podłożu.
Kury nioski mogą zapadać na choroby związane z niedoborami składników mineralnych i witamin, choroby bakteryjne, wirusowe oraz pasożytnicze.
Choroby niedoborowe
Niedobór witaminy E powoduje spadek nieśności wywołany zaburzeniami w owulacji komórek jajowych, natomiast zbyt mała ilość witaminy D może powodować zaburzenia układu kostnego tj. krzywica, kulawizny, zgrubienia stawów.
Niedobór wapnia i fosforu powoduje tworzenie cienkich, kruchych skorup jaj i obniżenie nieśności. Zbyt mało chloru i sodu w dawce dla kur powoduje obniżenie produkcji i masy jaj, utratę masy ciała, sprzyja występowaniu kanibalizmu.
Choroby bakteryjne
Salmonelloza
Rozwojowi choroby sprzyja system klatkowy, duża obsada, niekorzystne warunki utrzymania i stres. Salmonella ujawnia się przy spadku odporności ptaków.
Drogi przenoszenia
Do organizmu ptaka dostaje się przez przewód pokarmowy poprzez wodę, paszę lub odchody. Może być przenoszona w mięsie i w jajach spożywczych.
Objawy
Salmonelloza powoduje ostre biegunki i spadek nieśności, patogeny przedostają się z układu pokarmowego do rozrodczego. Może dojść do zapalenia jajnika, jajowodów oraz otrzewnej.
Leczenie i zapobieganie
Przewlekłe, nieleczone biegunki powodują obniżenie pobrania paszy, odwodnienie organizmu, a nawet śmierć. Zapobieganie Salmonellozie jest niezwykle trudne, ponieważ kury mogą być bezobjawowymi nosicielami. Stosowane są szczepionki podawane za pośrednictwem wody jako preparat zapobiegawczy, ale niestety nie dla kur nieśnych.
Tyfus kur
Choroba najczęściej rozwija się podczas pierwszych dni nieśności stada na fermie. Sprzyjające warunki rozwoju choroby to brak higieny i dezynfekcji kurnika, stres i utrzymywanie kur w systemie klatkowym.
Drogi przenoszenia
Nioski zarażają się tyfusem poprzez kał, wodę, paszę, kurz, środki transportu, sprzęt i pracowników fermy. Bezpośrednio bakterie wnikają poprzez układ pokarmowy lub oddechowy.
Objawy
Zmniejsza się pobranie paszy, pióra stają się nastroszone, nioski są osowiałe, dzwonki i grzebień są zasinione. Obserwuje się znoszenie jaj bezskorupowych lub z zakrwawioną skorupą, obniżenie nieśności i zielonkawą biegunkę.
Leczenie i zapobieganie
Śmiertelność w stadzie dochodzi do 10-15%. Po rozpoczęciu leczenia chemioterapeutykami liczba upadków maleje, ale terapia nie jest w pełni skuteczna. Zapobiegać chorobie można poprzez stosowanie się do zasad higieny i częstej dezynfekcji.
Kolibakterioza
Kolibakterioza jest chorobą bakteryjną, która rozwija się w złych warunkach środowiska i często towarzyszy innym chorobom takim jak zapalenie tchawicy, oskrzeli i krtani.
Drogi przenoszenia
Źródłem zakażenia jest zawilgotniała ściółka, pasza i woda. Ptaki między sobą mogą zarażać się drogą kropelkową.
Objawy
Główne objawy dotyczą nieżytu układu oddechowego – duszności, katar, kichanie. U niosek można zaobserwować obrzęk około oczodołowy, zapalenie spojówek i błony śluzowej nosa.
Leczenie i zapobieganie
Podczas leczenia wykorzystywane są różnego rodzaju chemioterapeutyki. Jeśli jednak warunki środowiska, nie ulegną poprawie (szczególnie wentylacja i ściółka) to choroba będzie powracać. Zapobieganie kolibakteriozie polega na utrzymaniu higieny pomieszczeń fermy, klatek lub podłogi ze ściółką. Niedojady paszy powinny być codziennie usuwane, a poidła myte.
Pastereloza, cholera
Wysoce zaraźliwa choroba, mająca postać ostrą posocznicową, połączona z dużą zachorowalnością i śmiertelnością w stadzie.
Drogi przenoszenia
Źródłem zakażenia są chore ptaki, ich wydzielina z nosa i jamy ustnej oraz kał zawiera dużą ilość bakterii. Ptaki zarażają się poprzez układ oddechowy lub uszkodzenia skórne, rzadziej przez układ pokarmowy.
Objawy
Charakterystycznymi objawami choroby są osowiałość, nastroszone pióra, wysoka temperatura ciała, pojawia się wypływ z nosa, sinawe zabarwienie dzwonków, duszność i biegunka. Choroba może mieć postać bezobjawową, wtedy ptaki padają nagle bez typowych symptomów cholery.
Leczenie i zapobieganie
Zapobieganie pasterelozie polega na zachowaniu zasad zoohigieny i dezynfekcji. Do fermy nie powinny wlatywać dzikie ptaki, ponieważ mogą być źródłem choroby. Szczepionki są stosowane tylko na określonych obszarach, na których wystąpiła pastereloza.
Ptaki chore mogą otrzymywać chemioterapeutyki, ale obserwuje się nawroty choroby (niewyleczeni nosiciele choroby).
Mykoplazmoza
Choroba towarzysząca intensywnej produkcji drobiarskiej. Wywołują ją specyficzne patogeny nie posiadające ścian komórkowych. Mogą być przekazywane do znoszonych jaj.
Drogi przenoszenia
Drobnoustroje przenoszone są pośrednio i bezpośrednio np. drogą oddechową, poprzez katar i kaszel. Rozwojowi choroby sprzyjają niekorzystne warunki panujące na fermie, wilgoć, brak higieny i dezynfekcji pomieszczeń.
Objawy
Objawy rozpoczynają się wraz z rozpoczęciem produkcji nieśnej. Atakowany jest układ oddechowy, dochodzi do zapalenia zatok, stawów i układu rozrodczego. Ptaki są nerwowe, potrząsają głową, mają wysięk z nosa i oczu oraz obrzęk okolicy oczodołów.
Leczenie i zapobieganie
Leczenie zainfekowanych ptaków jest bardzo trudne i raczej się go nie stosuje. Na fermach wykorzystywane są przede wszystkim środki zapobiegawcze typu szczepionki i chemioterapeutyki.
Gruźlica
Gruźlica jest chorobą atakującą wszystkie gatunki ptaków. Ma bardzo długi okres inkubacji. Gruźlica jest na liście zoonoz, podlegających obowiązkowi zgłaszania.
Drogi przenoszenia
Źródłem zarazków są chore ptaki, wydalające prątki gruźlicy z kałem, które trafiają do paszy, wody oraz ściółki. Bakteria dostaje się do organizmu poprzez układ pokarmowy.
Objawy
Następuje pogorszenie kondycji i obniżenie aktywności. Dzwonki i grzebień stają się blade, często obserwuje się szarozieloną biegunkę i kulawiznę. Choroba jest bardzo wyniszczająca, najczęściej po zaobserwowanych objawach ptak, niedługo później pada.
Leczenie i zapobieganie
Aby zapobiec pojawieniu się ogniska choroby, należy zabezpieczyć fermę przed dzikimi zwierzętami, dezynfekować pomieszczenia, nie utrzymywać ptaków w różnym wieku z jednym pomieszczeniu. Na rynku dostępne są profilaktyczne szczepionki przeciwko gruźlicy podawane w wodzie do picia, ale nie są stosowane na szeroką skalę.
Ptaków chorych na gruźlicę się nie leczy.
Mikotoksykozy
Choroby ptaków wywołane mikotoksynami, metabolitami wtórnymi grzybów. Najczęściej mikotoksyny dostają się do organizmu ptaków poprzez spożytą, skażoną paszę. W zależności od rodzaju spożytej toksyny, ilości, wieku ptaka i jego odporności choroba atakuje określone układy; krążenia, nerwowy, pokarmowy, krwiotwórczy. Najbardziej znane mikotoksykozy na fermie drobiu powodowane są przez aflatoksyny i ochratoksyny.
czytaj dalej...
Komentarzy (1)
Krystyna
Dodano: 2015-06-09 11:55:38Miesiąc temu kupiłam kury nieznanej rasy ani odmiany.Kury po kilku dniach dziwnie się zachowywały...były ospałe ,nie wykazywały większej chęci do jedzenia,potrząsały głowami.W końcu dwie kurki zdechły.Dziś zaobserwowaliśmy zmianę w zachowaniu następnej kury...zachowuje się podobnie.Też z pewnością ją stracę..z objawów wynika ,że kury chorują na mykoplazmozę co też potwierdził zaprzyjażniony weterynarz .Sprzedawca kur wyłgał się tym ,że \\\"wszystkie kury wybił\\\"...więc podejrzenie że były chore.Kury zakupiliśmy we wsi Ochodze pod Opolem...Potencjalnych nabywców ostrzegamy dla ich dobra...nigdy nie kupujcie kur od Rafała...