Prawidłowa uprawa ziemniaków jadalnych w Polsce
Po co uprawiać rzodkiew oleistą? Przekonaj się, jak wiele zastosowań ma to warzywo!
Zobacz także
Wymagania
Rzodkiew oleista w uprawie na nasiona posiada podobne wymagania uprawowe jak rzepak jary. Dobrze rośnie na glebach brunatnych właściwych i płowych, madach, czarnych ziemiach, czarnoziemach oraz glebach torfowych i murszowych.
Ze względu na dobrze rozwinięty, głęboko penetrujący glebę, system korzeniowy o dużej sile ssącej nie posiada wysokich wymagań wodnych. Największe zapotrzebowanie na wodę ma podczas tworzenia się pąków kwiatowych i dojrzewania łuszczyn. Susze powodują spadek plonu i obniżenie jego jakości – zawartość tłuszczu. Nasiona najlepiej i najszybciej kiełkują przy ponad 20 st. C, wzrastają i rozwijają się przy 6–15°C. Wschodząca rzodkiew odporna jest na przymrozki wiosenne dochodzące do -4°C, lecz jest rośliną dnia długiego.
Uprawa na nasiona
Nasiona rzodkwi oleistej wysiewamy jak najszybciej na początku siewu zbóż jarych, ponieważ każde opóźnienie terminu wpływa niekorzystnie na plon. Roślina ta odporna jest na przymrozki wiosenne, nie ma więc obawy przed wczesnym wysiewem. Przyjmuje się normę siewu, w zależności od wielkości nasion i ich wartości użytkowej, wynoszącą 9–18 kg/ha.
Materiał siewny umieszczamy w glebie na głębokości 2 cm, tak jak inne rośliny oleiste (rośliny kapustne), a na lżejszych glebach o mniejszej wilgotności nawet na głębokości 3–4 cm. Pamiętajmy, że zbyt głęboki siew może opóźnić wschody lub zwiększyć ryzyko porażenia siewek przez zgorzele.
Rzodkiew szybko rośnie i obrasta międzyrzędzia, wobec czego może być siana w wąskiej lub szerokiej rozstawie rzędów – nie widać w zasadzie różnicy w wielkości plonu (zwykle przyjmuje się rozstawę rzędów 25–35 cm). Ponadto łatwe wykorzystywanie wolnych przestrzeni na polu ogranicza rozwój chwastów. Odchwaszczać stanowisko możemy wyłącznie ręcznie, przez pielenie międzyrzędzi, gdyż obecnie nie ma zarejestrowanych herbicydów odchwaszczających rzodkiew. Nie jest to zabieg pracochłonny podczas całej uprawy, gdyż dwa opielenia powinny w zupełności wystarczyć.
Zbiór kombajnem rzodkwi rozpoczynamy w pełni dojrzałości, kiedy liście opadną, łuszczyny zaczną brunatnieć, a nasiona się zaczerwieniają. Opóźniony zbiór może powodować straty, gdyż przetrzymane łuszczyny mogą opadać. Są one odporne na pękanie, przy dojrzewaniu nie pękają, trudną się je wymłaca. Zaleca się powtórnie je omłacać w młocarni. Po ścięciu, prosto z pnia, łuszczyny warto dosuszyć w kopcach.
Uprawa w międzyplonie
Rzodkiew oleistą możemy również uprawiać w międzyplonie ścierniskowym. Po zebraniu przedplonu wykonujemy płytką orkę i stosujemy gęsty wysiew nasion (koniecznie przed końcem sierpnia). Rośliny przed zimą możemy zaorać lub pozostawić jako mulcz aż do wiosny.
Choroby i szkodniki
Rzodkiew może być porażana przez te same choroby i szkodniki co inne rośliny kapustne, lecz w mniejszym nasileniu. Głównie są to zgorzele siewek. Rośliny charakteryzują się bardzo szybkim początkowym wzrostem, szybszym niż rzepak jary. Z tego też względu są rzadziej atakowane przez pchełkę ziemną.
Autor: Joanna Żołnierkiewicz, inż. ogrodnictwa
Bibliografia:
Budzyński W., Zając T. (red.), „Rośliny oleiste – uprawa i zastosowanie”, PWRiL, Poznań 2010 r., s. 181–186.
Herse J. (red.), „Szczegółowa uprawa roślin”, PWN, Warszawa 1980 r., s. 586–588.
Jasińska Z, Kotecki A. (red.), „Szczegółowa uprawa roślin. Tom II”, Wyd. Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław 2003 r., s. 454–456.
Szempliński W. (red.), „Rośliny rolnicze”, Wyd. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn 2012 r., s. 354–356.
