Kąkol polny - opis, zdjęcia i skuteczne zwalczanie
Podejmujemy trudną walkę z wyczyńcem polnym!
Zobacz także
Chociaż najczęściej zaliczany jest do traw pastwisk sfery alpejskiej, wyczyniec polny jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych w Polsce chwastów. Niezwykle wytrzymały, nie atakują go szkodniki, nie zostaje zjadany przez ptaki – bez żadnych przeszkód może zajmować naprawdę ogromne tereny. Z tego powodu nastręcza wielu trudności rolnikom i hodowcom traw.
Charakterystyka
Wyczyńca polnego trudno jest odróżnić od tymotki łąkowej i innymi rodzajami wyczyńca, zwłaszcza łąkowego i kolankowego. Żeby mieć pewność, że to właśnie on zaatakował nasze pola i podjąć odpowiednie kroki przeciwdziałające, warto się dowiedzieć jak go rozpoznawać i czym się charakteryzuje.
Trawa jest jednoroczna, jara, ale może również przez problemów przezimować. Rośnie w skupiskach, tworząc niewielkie, luźne kępki. Pierwszy pojawiający się liść jest zwinięty i dość wąski. Kolejne są już dłuższe i szersze, około 4-6 milimetrów, można na nich zauważyć bruzdkowanie, czasami spód mają w czerwonawym odcieniu. Pochwy liściowe są najczęściej rozdęte i otwarte, miewają fioletowe przebarwienia. Roślina nie ukorzenia się zbyt silnie – około 2% roślin, w bardzo mineralnych glebach, ma korzeń dłuższy niż 20 centymetrów.
Wiecha, przypominająca kształtem kłos, stanowi kwiatostan. Jest walcowata i dosyć wąska, ma kilka centymetrów długości i może zwężać się ku szczytowi i podstawie. Kwitnienie zaczyna się z początkiem czerwca i kończy w sierpniu, kiedy to zaczynają występować maleńkie kłoski (około 6 milimetrów długości), które są przymocowane pojedynczo lub podwójnie na bardzo krótkich pędach. Płaskie ziarniki, około 2,5 milimetra wielkości, są obleczone w plewki, z którymi są zespolone, dlatego do wysiewania są potrzebne całe kłoski. Jedna roślina może wytwarzać nawet 400 ziarniaków, chociaż średnio jest to około 200. Największa część nasion wschodzi wczesną wiosną, ale wiele z nich pozostaje w ziemi na kilka lat, nie tracąc przy tym możliwości kiełkowania.
Występowanie
W Polsce wyczyniec robi się coraz bardziej popularny. Pojawia się głównie na niżu i na terenach północnych i wschodnich. Szczególnie upodobał sobie Żuławy Wiślane ze względu na żyzną, wilgotną glebę. Pojawia się głównie w na stanowiskach gliniastych, niedrenowanych, o zwięzłej, wysoko zmineralizowanej glebie oraz pH wahającym się w przedziale 4-7,5. Pełnię rozwoju osiąga jednak rzadko, gdyż wymaga dużej ilości wody opadowej, dlatego najszybciej rozprzestrzenia się w latach obfitych w opady. Najczęściej pojawia się na plantacjach zbóż ozimych i traw, głównie kostrzewy łąkowej i życic.
Szkodliwość
Botanicy zaliczyli wyczyńca polnego w poczet trzynastu najszybciej rozprzestrzeniających się gatunków traw. Oficjalny próg szkodliwości to 12-13 sztuk na metrze kwadratowym. Już taka ilość wystarczy do zmniejszenia plonu o około 5%. W przypadku rozrośnięcia się rośliny do 500 sztuk na metrze kwadratowym, cała plantacja zbożna jest zagrożona całkowitym zagłuszeniem.
W czasie zbierania nasion traw hodowlanych istnieje ryzyko, że nasiona wyczyńca będą się z nimi mieszać, dlatego w czasie wysiewana należy być bardzo ostrożnym. Oprócz tego pyłki egzemplarzy powstałych z mieszania się wyczyńca polnego z wyczyńcem łąkowym są bardzo silnym alergenem dla ludzi.
czytaj dalej...
Komentarzy (1)
Bartek Wrona
Dodano: 2016-03-17 20:45:50U mnie na polu właśnie była walka z wyczyńcem polnym, który dość skutecznie zaśmiecił pole. W okresie wegetawywnym wiosną zastosowałem axiala 50, który właśnie na chwasty jednoliścienne jest w sam raz. Efekt jest ok, w tym roku praktycznie nie ma kłopoty.