Przetacznik ożankowy - opis, występowanie, zdjęcia i zwalczanie
Przetacznik polny – mały, lecz bardzo uciążliwy i trudny w zwalczaniu chwast
Zobacz także
Zwalczanie
Usunięcie przetacznika polnego z uprawy sposobami naturalnymi nie jest proste. Ten chwast jest bardzo uciążliwy i najczęściej pojawia się w bardzo dużym natężeniu. Oczywiście, mechaniczne odchwaszczanie jest możliwe i przynosi rezultaty – zwłaszcza w ogrodach warzywnych i uprawach roślin szerokorzędowych. Jednak w przypadku zbóż jarych, rzepaku i gdy liczba przetacznika zaczyna zbliżać się niebezpiecznie do poziomu szkodliwości, należy sięgnąć po chemiczne metody ochrony uprawy.
Do zwalczania wszystkich odmian przetacznika stosuje się takie same środki. Jeżeli robimy opryski w ogrodach warzywnych, zaleca się między innymi takie środki jak: Agat 480 SC, Agro Metamitron 700 SC, Emana B 70 WG, Flurofen 480 SC, Gadwall, Galigan 240 EC, Jetix 700 SC i Kerb 50 WP, Maestro 70 WG, Permuson 416 SC, Racer 250 EC i Shado 300 SC. Większość z wymienionych tutaj preparatów nadaje się do oprysków w cebuli, roślinach kapustnych, ziemniakach, burakach i roślinach baldaszkowych.
Opryski w uprawach polowych robimy innymi środkami. W przypadku zachwaszczenia rzepaku jarego należy użyć Butisanu 400 SC lub innych środków na bazie metazachloru. Opryski w życie wykonujemy diflufenikanem z dodatkami izoproturonu, które znajdują się w takich preparatach jak Cougar 600 SC, Legato Plus 600 SC czy Protekt Plus 600 SC. W jęczmieniu jarym i pszenżycie, przetaczniki usuwa się za pomocą herbicydów z mieszanymi substancjami czynnymi, wśród których znajduje się dikamba – na przykład Aminopielik Tercet 500 SL lub Nutox Turbo 750 SL. Środków odpowiednich do oprysków w uprawach jest bardzo dużo, mamy zatem bardzo wiele możliwości. Jest to niewątpliwy plus, dlatego że przetacznik, jak większość chwastów, może się uodpornić na substancję czynną – z tego względu powtórny zabieg należy wykonać innym preparatem.
Autor: Katarzyna Kaźmierczak
Bibliografia:
Czarnocka A. (red.), „Program ochrony roślin rolniczych”, wyd. Hortpress, Warszawa 2014 r., s. 206-229
Hołubowicz-Kliza G., „Rolniczy atlas chwastów”, IUNG-PIB, Puławy 2011 r., s. 210
Paradowski A., Atlas chwastów, Kraków 2013 r., s. 146
Robak J. (red.), „Program ochrony roślin warzywnych”, Skierniewice 2013 r., s. 292-294
Tymrakiewicz W., „Atlas chwastów”, PWRiL, Warszawa 1976 r., s. 278
