Uprawa pieczarek - najważniejsze terminy i zasady

Uprawa pieczarek Uprawa pieczarek

Historia uprawy pieczarek w Polsce sięga XIX w., choć jej szybki rozwój rozpoczął się dopiero po 1992 r., gdy  do produkcji krajowej wprowadzono podłoże pasteryzowane w masie. Prawidłowe przygotowanie podłoża dla pieczarek nie należy do łatwych zadań, a pielęgnacja rosnących grzybów jest pracochłonna, dlatego aby odnieść sukces na tym polu, należy poznać wszystkie tajniki ich uprawy. Zapraszamy do lektury!

Pieczarkarnia

Domowe uprawy pieczarek zakłada się w piwnicach, szopach i szklarniach. Pieczarkarnia nastawiona na produkcję towarową powinna być natomiast wyposażona w halę uprawową i osobne pomieszczenia do odkażania, fermentacji i pasteryzacji podłoża. Przyjmuje się, że minimalne wymiary pieczarkarni to 400-600 m2, ale optymalna wielkość takiego budynku wynosi 1200 m2, w większych pomieszczeniach można bowiem stosować nowoczesne technologie.

Termin rozpoczęcia uprawy

W budynkach pozbawionych klimatyzacji pieczarki uprawia się w dwóch cyklach w ciągu roku – wiosennym (rozpoczynanym w grudniu bądź styczniu) i jesiennym (rozpoczynanym w sierpniu). W halach wyposażonych w klimatyzację produkcję pieczarek można prowadzić przez cały rok, w 4-8 cyklach.

Rodzaj podłoża

Najlepszą podstawę podłoża do uprawy pieczarek stanowi nawóz koński bez domieszek, najlepiej pochodzący od zwierząt żywionych owsem i sianem. Powinien być świeży, o silnym zapachu amoniaku i jasnym kolorze. Konieczne dodatki – stosowane w tzw. metodzie holenderskiej – do 1 tony nawozu to: 2 kg mocznika, 100 kg nawozu kurzego, 25 kg gipsu i woda. W wyniku procesu fermentacji powstaje sprężyste, ciemnobrązowe podłoże o pH 8-8,2 i wilgotności 72-73%, które przed wykorzystaniem należy poddać jeszcze pasteryzacji.

Samodzielna produkcja podłoża jest pracochłonna, dlatego dużym powodzeniem cieszą się tzw. podłoża zastępcze, które od razu po zakupie rozkłada się na półkach w hali produkcyjnej.

Fermentacja podłoża

Prawidłowo sporządzone podłoże to takie, które dobrze sfermentowało. Proces fermentacji zajmuje 9-11 dni. W 20 t gotowego już podłoża, które wystarczy na halę o powierzchni 180 m2, znajduje się ok. 17-18 ton nawozu o wilgotności 50%.

Pierwszy etap pracy polega na przygotowaniu tzw. niskiej pryzmy, grubej na 1 m i szerokiej na 3-4 m. Jeśli nawóz jest zbyt suchy, pryzmę ugniata się i nawadnia (800-1000 l wody na 1 t nawozu), dodając jednocześnie mocznik. Po 4-7 dniach dokłada się nawóz kurzy i starannie miesza całość. Następnie należy wyłożyć pierwszą, luźną pryzmę fermentacyjną o wymiarach 1,8 x 1,8 m. Po 3-4 dniach znów przerabia się całość i dodaje drugą pryzmę fermentacyjną. Zaleca się zwrócić przy tym uwagę, czy spod pryzmy wyciekają strużki gnojówki – jeżeli tak się nie dzieje, nawóz jest zbyt suchy i wymaga zwilżenia, natomiast jeśli tworzą się kałuże, podczas dodawania drugiej warstwy należy go wymieszać i ułożyć możliwie luźno.

Od momentu przygotowania drugiej pryzmy fermentacyjnej wprowadza się regularne pomiary temperatury dwa razy na dobę. Po 24-48 godzinach powinna ona wynosić 65-75°C. Po 2-4 dniach jej wartość spada – to odpowiedni moment na kolejne wymieszanie całości oraz dodanie gipsu. Po tym zabiegu temperatura w środku pryzmy powinna wynosić 75-80°C. Po 3 dniach dokłada się trzecią pryzmę fermentacyjną, by po upływie kolejnych 2 znów przerobić całość. Wilgotność nawozu ocenia się, ściskając w dłoni garść materiału. Jeśli między palcami ukaże się duża kropla, podłoże nie wymaga nawilżania, w przeciwnym razie należy dodać do niego wody. Po 2-3 dniach po raz ostatni miesza się i w razie konieczności nawilża podłoże oraz układa się czwartą pryzmę fermentacyjną. 1-2 dni później można poddać uzyskany materiał pasteryzacji.

czytaj dalej...

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki