Włośnica sina – uporczywa trawa, zachwaszczająca uprawy szerokorzędowe

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Gdyby zabiegi ochronne zawiodły, możemy zastosować herbicydy zawierające: cykloksydym, fenoksaprop-P-etylu, flurochloridon, glufosynat amonowy, kletodym, metazachlor, napropamid, rimsulfuron, topramezon. W uprawach okopowych pomocne będą środki typu: Fokus Ultra 100 EC; w zbożach: Jaguar 069 EW, Racer 250 EC; w kukurydzy: Select Super 120 EC, Mambo 25 WG, Harfur, Miecz 25 WG, Rima, a w rzepaku: Fuego Extra 500 SC, Meteor 500 SC, Butisan Duo 400 EC, Command Top 375 CS.

Oprócz zachwaszczania wspomnianych upraw, włośnica jest bardzo kłopotliwa w uprawie prosa, ponieważ po wzejściu pierwszego liścia następuje zahamowanie wzrostu rośliny, co sprzyja rozwijaniu się chwastów. W tym czasie potrzebne są działania ochronne, polegające na sukcesywnej pielęgnacji międzyrzędowej. Po środki chemiczne sięgamy w ostateczności, tylko w razie silnego zachwaszczenia, gdyż proso jest wrażliwe na ich działanie. Dolistnie lub doglebowo można wykorzystać herbicydy używane w uprawie owsa, na przykład mieszankę Chwastox Extra + Avans 330 SL. Po wschodach prosa można zastosować opalanie międzyrzędowe lub bronowanie w fazie krzewienia się.

Włośnica, prócz konkurencyjności w uprawach, jest niepożądana na użytkach zielonych i pastwiskach, gdyż obecne na kwiatostanach rudawe szczeciny, gdy zostaną zjedzone przez bydło, mogą podrażniać przewód pokarmowy i wywoływać stany zapalne jamy brzusznej zwierząt.

Autor: Helena Kędra

Bibliografia:

Blecharczyk A., Skrzypczyk G., Swędrzyński A., „Podręczny atlas chwastów”, wyd. Medix Plus, Poznań 1995 r., s. 20.

Czubiński T., Paradowski A., „Atlas chwastów dla praktyków”, Polskie Wydawnictwo Rolnicze, Poznań 2014 r., s. 245.

Hers J., „Szczegółowa uprawa roślin”, PWN, Warszawa 1980 r., s. 180.

Hołubowicz-Kliza G., „Rolniczy atlas chwastów”, wyd. IUNG-PIB, Puławy 2002 r., s. 79.

Jasińska Z. i Kotecki A.(red.), „Szczegółowa uprawa roślin. Tom II”, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław 2003 r., s. 297.

Klaassen H., Freitag J., „Profesjonalny atlas chwastów”, wyd. BASF, Limburgerhof 2004 r., s. 216.

Kozłowski S. (red.), „Trawy. Właściwości, występowanie i wykorzystanie”, wyd. PWRiL, Poznań 2012 r., s. 273.

Paradowski A., „Atlas chwastów”, wyd. Plantpress, Kraków 2013 r., s. 198.

Tymrakiewicz W., „Atlas chwastów”, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1976 r., s. 422.