Burak ćwikłowy Polglob - pierwsza odmiana mieszańcowa wyhodowana w Polsce
Zobacz także
Burak ćwikłowy Polglob F1 to pierwsza mieszańcowa odmiana buraka ćwikłowego wyhodowana w Polsce. Posiada wiele walorów, które decydują o kierunku jej wykorzystania – głównie w przemyśle przetwórczym.
Charakterystyka
To wczesna (okres wegetacji trwa 90-110 dni), bardzo plenna odmiana wytwarzająca płytko zagłębione w glebie, kulisto-owalne korzenie z bardzo smacznym, silnie purpurowym miąższem. Są średniej wielkości, ich masa dochodzi do 120-160 g. Zawierają:
- 120 mg betaniny w 100 gramach*
- ok. 11% cukrów*
- ok. 16% suchej masy
*Zawartość cukrów i betaniny stoi na wysokim poziomie w stosunku do zawartości wulgoksantyny (1,6).
Jednymi z atutów buraka Polglob są wysoka odporność na wybijanie w pośpiechy oraz brak tendencji do kumulowania azotanów. Ponadto, jak już wcześniej wspomniano, to plenna odmiana z bardzo wysokim, bo do 98 %, udziałem plonu handlowego.
Uprawa
Burak Polglob preferuje niezbyt ciężkie, próchniczne, umiarkowanie wilgotne (nie podmokłe!) gleby o odczynie zbliżonym do obojętnego lub lekko zasadowym. Najlepiej udaje się na stanowisku słonecznym i osłoniętym od wiatru.
Siew wykonać możemy od końca kwietnia do lipca, zwykle w maju, wykorzystując do obsiania 1 ha 10-11 kg nasion przy siewie rzędowym lub 8-9 kg nasion przy siewie precyzyjnym, w rozstawie 25-50 x 5-7 cm. Zbioru, w zależności od terminu wysiewu, spodziewać się możemy od połowy lipca do połowy października. Przy zachowaniu odpowiednich warunków uprawy plon może wynieść nawet 60 t z ha.
Zastosowanie
Korzenie odmiany Polglob nie wytwarzają dużej rozety liści, przez co nie nadają się na boćwinę. Z kolei ze względu na wysoką zawartość betaniny, cukrów i suchej masy stanowią doskonały surowiec dla przemysłu, szczególnie do produkcji soków, barszczy, czy pozyskiwania suchego barwnika spożywczego.
Odmianę Polglob uprawiać możemy również w poplonie do produkcji małych buraków przeznaczonych do konserwowania. Jej korzenie możemy bezproblemowo przechowywać nawet do późnej wiosny.
Autor: Joanna Żołnierkiewicz, inż. ogrodnictwa
