Czereśnia Karina - późna odmiana o ciemnej, niemal brązowej skórce

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Czereśnia Karina została wyselekcjonowana w Niemczech dzięki skrzyżowaniu odmian Rube i Schneidera Późna. Tam też, jak i przykładowo w Polsce, została wpisana do rejestru. Obecnie chętnie uprawia się ją w całej Europie Środkowej, ale tylko w cieplejszych rejonach, ponieważ średnio dobrze znosi ona mrozy. Interesujący jest też fakt, że mimo wielu zalet czereśnia ta często uznawana jest za przeciętną.

Opis

Wśród charakterystycznych cech odmiany Karina znajdą się z pewnością gałęzie mocno wzniesione ku górze, które uformują kształtną i szerokostożkową koronę. Ogólnie trzeba pamiętać, że jest to odmiana rosnąca dosyć silnie, więc będzie wymagała podkładek skarlających. Co do owoców, to zalicza się je do grupy tzw. chrząstek, czyli czereśni o zwartym i soczystym miąższu. Trzeba też dodać, że jest on ciemnoczerwony i słodki. Jeśli chodzi o skórkę, to ubarwia się ona prawie na brązowo i jest przy tym lśniąca. Ciekawy jest też sam kształt czereśni zradzanych przez Karinę, ponieważ są one beczułkowate i mają wyraźnie ścięte czubki, tak, że od strony szypułki wyglądają na zupełnie płaskie. Pestka okazuje się jajowata i wydłużona. Wagowo owoce te klasyfikuje się jako duże, ponieważ ich masa wynosi średnio 7,5–9,0 g.

Zbiór

Karina jest czereśnią późną – owocuje dopiero w 7. tygodniu dojrzewania czereśni, czyli w drugiej połowie lipca. Ważne jest jednak, że wchodzi ona w okres dojrzewania już nawet w trzecim roku po posadzeniu. Przy tym wszystkim ceni sią ją za regularność. Co zaś się tyczy obfitości zbioru, to niektórzy sadownicy mają do niej obiekcje i twierdzą, że plon jest dobry, ale nie zachwycający.

Zalecane zapylacze: Alma, Bianca, Sam, Summit.

Wytrzymałość

Jak już wspomniano na wstępie, odmiana ta z chłodem radzi sobie średnio dobrze. Jak się jednak okazuje, jest bardzo mało podatna na pękanie oraz świetnie znosi transport. Poza tym jest całkiem odporna na choroby, ale z racji terminu jej dojrzewania trzeba ją chronić przed nasionnicą trześniówką.

Jak sobie radzić z nasionnicą trześniówką?

W połowie maja rozwiesza się żółte lepy, które pozwalają zaobserwować przebieg lotu much.
Po około tygodniu regularnego odłowu much na pułapki należy dokonać oprysku preparatem typu Calypso 480 SC, Mospilan 20 SP czy Acetamip 20 SP.
Kolejne opryski przeprowadza się w zależności od przebiegu lotu nasionnicy, przy czym trzeba przestrzegać karencji.

Autor: Dagmara Deska

Bibliografia:

Brzeziński W., Atlas czereśni dla sadowników i szkółkarzy, Gdynia 2012, s. 88.
Dereń D., Tygodnie dojrzewania odmian czereśni i wiśni, „Mój Piękny Ogród”, nr 6/2006, s. 60.
Mika A., Sad dochodowy, Warszawa 2010, s. 256–257.
Program ochrony roślin sadowniczych 2014, red. A. Czarnocka, Warszawa 2014, s. 143.