Czereśnia Sunburst - samopłodna odmiana o rekordowo dużych owocach
Czereśnia Lapins - samopłodna odmiana o skórce odpornej na pękanie
Zobacz także
Czereśnia Lapins jest obecnie jedną z najchętniej uprawianych na całym świecie. Jej niewątpliwa zaleta to brak podatności na pękanie. Istotna jest też informacja o tym, że roślina ta należy do nielicznych odmian samopłodnych, dzięki czemu nie potrzebuje zapylaczy. Na ogromną skalę uprawia się ją głównie w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych.
Pochodzenie
Odmiana ta swoją nazwę zawdzięcza hodowcy, który ją wyselekcjonował – K.O. Lapinsowi. Otrzymał on ją w Stacji Badawczej w Summerland w Kanadzie poprzez krzyżówkę czereśni Van i Stella.
Opis
Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, a wytwarzana przez nie korona formuje się jako wyniosła. Z kolei owoce zradzane przez tę odmianę mają dosyć ciekawy kolor – intensywny, od jasnego po ciemnoczerwony. Przy tym wszystkim ich skórka jest gładka i błyszcząca. Miąższ zaś również ubarwia się na czerwonawo; jego konsystencja jest raczej zwięzła. Najważniejsze jednak, że są to czereśnie soczyste, smaczne i bardzo duże. Ich waga bowiem wynosi ok. 8–9 g. Interesujący jest też sam ich kształt – od sercowatego po wręcz beczułkowaty.
Cięcie
Ponieważ Lapins może dorosnąć do ok. 5 m, warto zastosować cięcie letnie, które uformuje jego koronę. Zatem tuż po zbiorze owoców skraca się wierzchołek na pożądaną wysokość, a konary – o metr (licząc od ich końców). Resztę gałęzi się prześwietla. W dwa lata po takim zabiegu – najlepiej w czerwcu lub lipcu – należy wyciąć wszystkie zbyt długie przyrosty, a pozostawić tylko te mające po 40–50 cm długości.
Podkładki
Czereśnie wielkoowocowe, takie jak Lapins, dobrze urosną na podkładkach karłowych – PHL-A lub Gisela 5, przy czym obie wykazują zgodność fizjologiczną z odmianami uprawnymi. Pamiętać trzeba, że zagęszczenie drzew nie powinno przekroczyć 1250 sztuk na hektar.
Zbiór
Lapins to czereśnia przełomu szóstego i siódmego tygodnia dojrzewania. Oznacza to, że zbioru można dokonać w połowie lipca. Ważne jest, że owoce tej odmiany charakteryzują się dużą trwałością po zerwaniu. Fakt ten wiąże się z kolei z tym, że można je uznać za produkt pożądany w handlu eksportowym.
Wytrzymałość
Odmiana ta dobrze uda się raczej na cieplejszych stanowiskach, ponieważ dosyć średnio radzi sobie z niskimi temperaturami. Na szczęście uznaje się ją za odporną na choroby. Cieszy też brak podatności owoców na pękanie oraz niezawodność w corocznym i obfitym plonowaniu.
Autor: Dagmara Deska
Bibliografia:
- Bielicki P., Podkładki, część 2, „Działkowiec”, nr 2/2010, s. 47–48.
- Brzeziński W., Atlas czereśni dla sadowników i szkółkarzy, Gdynia 2012, s. 57.
- Dereń D., Tygodnie dojrzewania odmian czereśni i wiśni, „Mój Piękny Ogród”, nr 6/2006, s. 60.
- Klimek G., Sadownictwo, cz. 2, Warszawa 1997, s. 145, 149.
- Mika A., Sad dochodowy, Warszawa 2010, s. 243.
- Wyrzykowska M., Nie tylko jabłonie tniemy latem, „Tygodnik Poradnik Rolniczy”, nr 33/2013, s. 31.
