Zimowanie pszczół - radzimy, jak przygotować pszczoły i ule do zimowli
Najgroźniejsze choroby pszczół - objawy i zwalczanie
Zobacz także
Choć pszczoły doskonale potrafią zadbać o zabezpieczenie ula przed czynnikami chorobotwórczymi, niekiedy naturalne metody nie wystarczają, by utrzymać pszczelą rodzinę w dobrym zdrowiu. Opisujemy najgroźniejsze choroby pszczół, ich objawy i zwalczanie.
Choroby dorosłych pszczół:
Choroba pełzakowa
Przyczyną tego schorzenia jest porażenie pierwotniakiem Malpighamoeba mellificae, który zaburza działanie cewek wydalniczych. Zainfekowane pszczoły nie są w stanie opróżnić jelit i w efekcie padają. Chorobę pełzakową łatwo pomylić z nosemozą.
Nosemoza (choroba sporowcowa)
Pierwotniak Nosema apis bytuje w jelicie środkowym owadów i roznosi się przez ich odchody. Rozwój pasożyta utrudnia trawienie pokarmów i przyczynia się do wystąpienia niedorozwoju gruczołów gardzielowych, a w konsekwencji uniemożliwia produkcję mleczka pszczelego. Bardzo silne zakażenie może poskutkować wystąpieniem biegunki. Cierpiące pszczoły mają rozdęte odwłoki i nie mogą latać, gromadzą się więc przed otworem wylotowym ula. Nosemozę obserwuje się zazwyczaj wiosną – jest obecna w niemal wszystkich pasiekach.
Akarapidoza (świdraczek pszczeli)
Chorobę tę wywołują pasożyty Acarapis woodi, gnieżdżące się w układzie oddechowym pszczół. Roztocza powodują deformacje skrzydeł, które wywijają się na zewnątrz. Częstym objawem porażenia są ucieczki pojedynczych pszczół z ula w okresie zimowym. Jeśli zaobserwujemy takie zachowanie, istnieje duże ryzyko, że na wiosnę rodzina się osypie. Zwalczanie akarapidozy, nosemozy oraz choroby pełzakowej polega na poprawie warunków bytowych pszczół przez zabiegi takie jak podkarmianie i wymiana matki.
Biegunka
Przyczyną biegunki są niewłaściwe warunki zimowli. Pszczoły zimujące w kłębie magazynują w jelitach resztki pokarmowe, dzięki czemu nie muszą się wypróżniać. Nieodpowiednie pożywienie (np. spadź) i zbyt wysoka temperatura w ulu mogą jednak poskutkować przepełnieniem jelit. Gdy dojdzie do zabrudzenia gniazda, wszystkie pszczoły szybko zarażają się biegunką, co może doprowadzić do upadku całej rodziny.
Choroba majowa
Schorzenie to dotyka pszczoły-karmicielki, które opiekują się zbyt dużą ilością czerwiu. Owady zjadają ogromne porcje pyłku, a gdy pogoda jest chłodna i uniemożliwia dostarczanie do ula wystarczającej ilości wody, chorują na zaparcie, które może skończyć się śmiercią. Problemy tego rodzaju występują tylko na wiosnę i mijają samoistnie. Cierpiącym pszczołom można podawać rozcieńczony syrop cukrowy.
Czerniawka spadziowa
Przyczyny tej choroby nie zostały do końca poznane. Występuje ona w przypadku obfitych i długotrwałych pożytków spadziowych. W tym okresie znaczna część zbieraczek gubi włoski i zmienia kolor na czarny. Przebarwione pszczoły nie są wpuszczane do ula i giną. Choroba zamiera samoistnie po zakończeniu pożytku spadziowego.
czytaj dalej...
