Uprawa patisona – odmiany i właściwości oryginalnego warzywa dyniowatego

Zobacz także

Zbiór

Patisony są najlepsze do spożycia w początkowej fazie rozwoju, jednak owoce zbiera się w celach spożywczych w różnych fazach wzrostu: małe i niewyrośnięte, o średnicy 4-6 cm, lub większe i sałatkowe, o średnicy 7-12 cm, bądź też przerośnięte o twardej skórce.

Nie nadają się do długiego przechowywania, jak najszybciej po zbiorze powinny być poddane obróbce kulinarnej. Można je spożywać zarówno na surowo, jak i konserwować czy kwasić.

Należy pamiętać, że wielkość plonów patisona zależy od częstotliwości jego zbiorów. Regularne zrywanie młodych owoców pobudza roślinę do kwitnienia i tworzenia nowych zawiązków. Pozostawienie owoców na krzaku, aż do osiągnięcia przez nie dużych rozmiarów jest niekorzystne, bo hamuje rozwój rośliny i pojawianie się kolejnych owoców.

Właściwości i zastosowanie

Owoce patisona są lekkostrawne i dietetyczne. Zawierają wiele cennych składników odżywczych, takich jak witaminy C, B₁, B₂ i PP, wapń, fosfor, magnez, żelazo i karoten. Im bardziej pomarańczowy miąższ patisona, tym więcej karotenu on zawiera.

Młode owoce patisona doskonale nadają się do kwaszenia i konserwowania, w smaku przypominając ogórki kiszone. Ich cienka i delikatna skórka również nadaje się do jedzenia. Starsze owoce mają twardszą skórkę i trzeba je obierać. Przygotowuje się z nich potrawy podobne jak z cukinii. Można dodawać do też do gulaszy, zup i sałatek oraz faszerować i zapiekać jako danie główne.

Nasiona patisona do siewu kupisz tutaj

Autor: Justyna Czerwieniec

Bibliografia:

„Balkon dla łasucha” Gawryś Alicja, [w:] „Kwietnik”, nr 6/138, s. 28-29.
„Nie tylko ogórki” dr hab. Kunicki Edward, [w:] „Kwietnik”, nr 5/2009 (705), s. 46-48.
„Sadownictwo i warzywnictwo” pod red. Kaweckiego Zdzisława i Krysińskiej Wandy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, s. 296.
Sikora Elżbieta „Ogród warzywny przy domu”, wyd. Hortpress, Warszawa 2011, s. 115-116.