Kiedy siać buraki ćwikłowe? Najważniejsze zasady i terminy wysiewu
Uprawa szpinaku - warzywa o dużej wartości odżywczej i małej kaloryczności
Zobacz także
Fenomen szpinaku zwyczajnego (Spinacia oleracea L.) stanowi ogromna gama wartości odżywczych występująca przy bardzo małej kaloryczności warzywa. W tych drobnych, bardzo delikatnych listkach ukryte są między innymi witaminy z grupy B, witamina C, fosfor, karoten, magnez i wapń. Szpinak jest skarbnicą żelaza, mającego ogromny wpływ na proces krwiotwórczy, dlatego też polecany jest przez dietetyków zarówno przy schorzeniach jak i profilaktycznie.
Jedyną wadą szpinaku jest stosunkowo duża zawartość kwasu szczawiowego, który w połączeniu ze związkami wapnia może powodować gromadzenie się organizmie związków azotowych, które w zwiększonych stężeniach są szkodliwe dla organizmu ludzkiego. Dzięki ogromnej dostępności (głównie w formie mrożonek) szpinak może królować na naszych stołach przez cały rok.
Wymagania
Szpinak jest rośliną bardzo wymagającą, lubującą się w klimacie wilgotnym i chłodnym. Idealnym podłożem jest gleba żyzna, bogata w próchnicę oczyszczona z zanieczyszczeń, pozostałości starych korzeni, gałęzi i dokładnie wyrównana. Wzrostowi warzywa sprzyja temperatura nieprzekraczająca 18°C. Uprawa w temperaturze powyżej 20°C powoduje wysuszenie gleby, co z kolei prowadzi do przyspieszonego wytworzenia się pędów nasiennych.
Szpinak przystosowany jest do wzrostu w niskiej temperaturze. Nie ma podstaw do obaw, czy wysiewać warzywo wczesną wiosną, ponieważ w pierwszej fazie wzrostu jest w stanie przetrwać spadek temperatury nawet do -10°C. Należy pamiętać, że szpinak jest rośliną jednego plonu, dlatego też nie powinno wysiewać się go na tej samej powierzchni uprawnej w kolejnych latach (odstęp pomiędzy uprawami powinien wynosić przynajmniej 3-4 lata).
Odmiany
Uprawiane odmiany szpinaku charakteryzują takie czynniki jak kształt, zabarwienie, odporność na niskie temperatury, choroby czy pasożyty. Warto zwrócić uwagę na zróżnicowany podział roślin na żeńskie (ulistnione pędy nasion), męskie (duża powierzchnia liści, kwitną zwykle kilka dni wcześniej od żeńskich) oraz jednopienne. Zróżnicowanie wyżej wymienionych cech pozwala nam dopasować nasiona do konkretnego okresu wysiewu uwzględniając potrzeby rośliny, jej wytrzymałość na wysokie temperatury czy zapotrzebowanie na poziom nawodnienia gruntu.
W polskim przemyśle ogrodniczym wyróżniamy m.in. odmiany:
- Markiza – ciemnozielone, pęcherzykowate, potężne liście, bardzo odporne na niskie temperatury. Odmiana idealna na wczesno-wiosenny wysiew.
- Olbrzym zimowy – charakteryzuje się kształtem liści trójkątno-strzałkowym o dość szpiczastym zakończeniu, ciemnozielonej barwie i praktycznie gładkiej powierzchni. Odmiana idealna do mrożenia.
- Prima – liście średniej wielkości o powierzchni lekko pęcherzykowatej, barwy jasnozielonej.
- Kasta - pęcherzykowata struktura, liście duże, barwa w różnych odcieniach od jasnej po ciemną zieleń. Odporna na niską temperaturę.
- Szpinak nowozelandzki, trętwian – liście ciemnozielone, łodyga bardzo rozgałęziona, odporny na wyższe temperatury, zalecany do uprawy wiosennej, wysiewanej pod koniec marca.
