Biegunka u cieląt – groźna choroba młodego bydła. Zasady profilaktyki i szczepień!

1/4 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Profilaktyka

W profilaktyce biegunek cieląt bardzo ważne są pierwsze godziny życia zwierzęcia. Musi ono pobrać dostateczną ilość siary (około 2 litry w pierwszych trzech godzinach i kolejne 2 litry do 12 godzin od porodu). Musi ona także być odpowiedniej jakości, czyli zawierać wysokie stężenie przeciwciał. Zaleca się sztuczne odpajanie cieląt siarą, gdyż wiadomo wtedy dokładnie, czy pobrało ono odpowiednią jej objętość. Jakość siary bada się komercyjnie dostępnymi siaromierzami. Zazwyczaj ta pochodząca od starszych krów jest bogatsza w różnorodność i stężenie przeciwciał niż u młodszych sztuk.

Cielak dla prawidłowego rozwoju potrzebuje dobrych warunków środowiskowych. Należy umieścić go w miejscu czystym, suchym i nie za ciepłym. Pomieszczenia przygotowywane na przyjęcie nowego cielaka muszą być dezynfekowane. Ściółka powinna być często wymieniania. Tak samo ważna jest czystość sprzętu używanego do odpajania cieląt. W stadach gdzie problem biegunek u cieląt powtarza się warto zastosować szczepienia ochronne. Ciężarną krowę szczepi się na 2 ‒ 3 tygodnie przed porodem. Wytwarza ona wtedy przeciwciała skierowane przeciwko bakteriom i wirusom szczepionkowym, przez co cielak chroniony jest już od momentu pobrania siary.

Godnym polecenia środkiem zapobiegawczym jest podawanie probiotyków. Są to korzystne bakterie, które hamują namnażanie tych warunkujących chorobę. Dodatkowo probiotyki zwiększają ogólną odporność organizmu i biorą udział w wytwarzaniu witamin z grupy B.

Bibliografia:

Dirksen G., Grunder H., Stober M., „Choroby wewnętrzne i chirurgia bydła”, wyd. Galaktyka, 2007 r.

Divers T., Peek S., „Choroby bydła mlecznego”, wyd. Elsevier, 2011 r.

Gliński Z., Kostro K. (red.), Choroby zakaźne zwierząt z elementami epidemiologii i zoonoz, PWRiL, 2014 r.

Węglarz A. (red.), „Hodowla bydła”, Wydawnictwo AR, Kraków 2003 r.