Gleby zasadowe - poznaj ich właściwości i wymagania uprawowe
Gleby bagienne - charakterystyka i przegląd różnych odmian gleb mułowych i torfowych
Zobacz także
Gleby torfowe torfowisk niskich
W zależności od intensywności procesu bagiennego gleby te zawierają w różnym stopniu rozłożony torf. Gleby słabo zabagnione w warstwie korzeniowej zawierają silnie rozłożony torf, średnio zabagnione – torf średnio rozłożony, zaś silnie zabagnione gleby – torf słabo rozłożony.
Torfy niskie można podzielić w zależności od ich składu botanicznego. Torfy szuwarowe i turzycowiskowe mogą być zaliczane do podrodzaju torfów zielonych. Torfy olesowe do torfów drzewnych, zaś mechowiskowe do torfów mszystych.
Gleby torfowe torfowisk przejściowych i wysokich
Gleby te stanowią nieużytki rolne. Zaliczane są do naturalnych zbiorników retencyjnych i przeważnie są obiektami przyrodniczymi objętymi ochroną.
Podział gleb torfowych
Gleby torfowe można podzielić na cztery grupy pod względem ich przydatności rolniczej. Do grupy pierwszej zaliczane są gleby torfowe zasobne w azot i wapń. Gleby torfowe wymagające nawożenia mineralnego zaliczane są do drugiej grupy. Mają one małe zdolności produkcyjne. Nadają się pod pastwiska. Gleby torfowe zalegające na nierównym podłożu zaliczane są do trzeciej grupy, a do czwartej – gleby torfowe trudne w użytkowaniu, które są ubogie w składniki pokarmowe.
Autor: mgr inż. Kinga Borek
Bibliografia:
- Czerwiński Z., Gawrońska-Kulesza A., Lenart S., Sosulski T., Wysmułek A., „Procesy glebotwórcze”, (w:) „Produkcja roślinna. Cz. I”, wyd. REA, Warszawa 2010 r., str. 41
- Grzebisz W., „Geneza głównych typów gleb”, (w:) „Produkcja roślinna – środowisko i podstawy agrotechniki. Cz. I”, wyd. II, Hortpress, Warszawa 2012 r., str. 110
- Konecka-Betley K., Kuźnicki F., Zawadzki S., „Gleby bagienne”, (w): „Gleboznawstwo”, pod red. nauk. Zawadzkiego S., wyd. IV, PWRiL, Warszawa 1999 r., str. 427–445
- Uggla H., „Gleby czarnoziemne”, (w:) „Gleboznawstwo rolnicze”, PWN, Warszawa 1981 r., str. 463–483
- Zawadzki S., „Gleby bagienne”, (w:) „Podstawy gleboznawstwa”, PWRiL, Warszawa 2002 r., str. 149–153
