Kapusta Ula - jedna z najplenniejszych późnych odmian mieszańcowych

Zobacz także

Doskonała w smaku, plenna i dobrze przechowująca się odmiana – taka jest kapusta Ula. Jeśli zależy nam na dość dużych, zwięzłych, smacznych i odpornych na pękanie główkach pomyślmy właśnie o niej.

Charakterystyka

Kapusta Ula to jedna z plenniejszych późnych (okres wegetacji trwa ok. 135-140 dni), mieszańcowych odmian kapusty głowiastej białej. Zawiązuje średniej wielkości, kulistego lub lekko spłaszczonego kształtu, zwięzłe główki złożone ze średnich, ciemnozielonych liści pokrytych silnym nalotem woskowym. Główki te mogą osiągać masę dochodzącą do 2,5-3,0 kg, ponadto wykazują wysoką odporność na pękanie. Wewnętrzny głąb tej kapusty jest średniej długości, z kolei okrywowy liść dokładnie zachodzi na główkę.

Uprawa

Ula przeznaczona jest do uprawy polowej – młode rośliny wyprodukowane na rozsadniku (siew w kwietniu) wysadzamy w maju lub czerwcu do gruntu w rozstawie 60-67 x 50-60 cm. Przy takiej rozstawie i zapewnieniu odpowiednich warunków uprawowych możemy spodziewać się plonu w wysokości ok. 80 ton z 1 hektara. Zbiór kapusty Ula przeprowadzamy we wrześniu lub w październiku.

Odmiana ta najlepiej rośnie na lżejszych, umiarkowanie wilgotnych, próchnicznych glebach zasobnych w składniki pokarmowe. Najlepsze będzie słoneczne stanowisko (to światłolubne warzywo), osłonięte od wiatru i odchwaszczone.

Zastosowanie

Odmianę Ula możemy długo przechowywać, bo aż do połowy marca – nie straci na wartości, główki nadal pozostaną żywo-zielonej barwy. Ze względu na przyjemny smak możemy ją przeznaczyć zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i do kwaszenia.

Autor: Joanna Żołnierkiewicz, inż. ogrodnictwa