Konie arabskie - opis, hodowla i charakterystyka
Koń pełnej krwi angielskiej - opis i hodowla
Zobacz także
Pojenie
Nawodnienie najsilniej wpływa na kondycję i zdrowie konia. Jest szczególnie ważne w przypadku koni wyścigowych, które długo i żmudnie trenują. Konie można poić często, co najmniej przed każdym posiłkiem, w czasie upałów i treningów jednak warto zwiększyć liczbę pojeń w ciągu dnia. Konie, które dużo pracują powinny być pojone również w nocy, dzięki czemu w ciągu dnia będą mniej pić i mniej się pocić. Należy pamiętać o tym, żeby nie podawać wody na 2-3 godziny przed startem, bo może ona nie zostać strawiona i stanowić zbędny balast zwalniający konia. Po dużym wysiłku należy odczekać około 1,5 godziny, bo napojenie bardzo zmęczonego i spoconego konia może zakończyć się kłopotami zdrowotnymi. W czasie bardzo intensywnego treningu lub przy wysokiej temperaturze można jednak podać zwierzętom niewielką ilość wody w razie konieczności. Należy wystrzegać się pojenia zimną wodą – optymalna temperatura wynosi 12 stopni.
Pielęgnacja
Szczotkowanie i czyszczenie skóry i sierści jest konieczne codziennie. Odpowiednia pielęgnacja nie ma celu wyłącznie estetycznego, ale jest głównym sposobem na zachowanie naszego konia w zdrowiu i dobrej kondycji, a bieżące usuwanie zanieczyszczeń zapobiega powstawianiu grzybic i stanów zapalnych, które nie są niebezpieczne dla zdrowia konia, ale mogą być bardzo przykre. Szczotkowanie szczotką włosianą lub ryżową jest podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym, czasami w zupełności wystarczającym. Jeżeli jednak koń bardzo się zmęczył i spocił, zaschniętą pianę usuwamy zgrzebłem. Mycie wodą i środkami myjącymi są konieczne tylko w przypadku naprawdę ogromnych zabrudzeń – na przykład kiedy nasz pupil postanowił wytarzać się w błocie. Należy pamiętać również o tym, aby codziennie przetrzeć oczy, nozdrza, pysk, narządy rozrodcze i odbyt konia namoczoną, lnianą ściereczką. Równie ważna jest pielęgnacja kopyt. Nie można pozostawić w nich brudu i wilgoci, które mogą powodować gnicie i występowanie bolesnych obrzęków, a nawet prowadzić do zaburzeń chodzenia. Regularnie co około 6-8 tygodni przeprowadzamy zabieg rozczyszczania kopyta, który polega on na usunięciu martwego rogu i wyrównaniu tarnikiem brzegu podstawowego.
Choroby i schorzenia
Choroby najczęściej występujące u koni wyścigowych:
Ochwat - inaczej zapalenie tkanki twórczej rogu. Zaburzenie to najczęściej objawia się silnym stanem zapalnym kopyt i gorączką, którą trzeba zbić poprzez chłodzenie. Zwierzę ma problemy z chodzeniem a kopyta zaczynają się odkształcać. Najczęstszą przyczyną zachorowań jest napojenie konia bezpośrednio po intensywnym treningu.
Gnicie strzałki – zapalenie skóry na tylnej stronie pęcin, powodowane jest utrzymywaniem konia na mokrej ściółce lub przebywaniem na terenie podmokłym. Schorzenie leczy się poprzez usuwanie chorej tkanki i smarowanie rany dziegciem lub zasypywanie jej siarczanem miedzi.
Choroba poświąteczna, czyli mięśniochwat – schorzenie to pojawia się u koni, które miały 2-3 dniową przerwę w treningach. Zwierzę, próbując zrobić większy wysiłek, nie może się ruszyć, ponieważ jego zad i tylne nogi zostają sparaliżowane. Koń zaczyna się denerwować i bardzo intensywnie pocić, po jakimś czasie oddaje też krwawy mocz. Pierwsza pomoc w takim przypadku to szybkie ogrzewanie i rozcieranie mięśni zadu. Żeby zapobiegać przypadkom mięśniochwatu, w dni wolne od treningów konie powinny dostać mniejszą dawkę jedzenia i mieć zapewnione chociaż minimum ruchu.
Tkanie – to schorzenie na tle nerwowym, którego nabawia się koń nudzący się przez dłuższy czas w stajni. Konie czystej krwi angielskiej są bardzo silnie reaktywne, więc jeśli nie zapewni im się odpowiednich bodźców, zaczynają się nudzić. Zwierzę zaczyna rytmicznie kiwać się na boki i wykonuje ruchy wahadłowe głową. Może to prowadzić do obciążania i nadwyrężania kończyn przednich i, jak każde zaburzenie, niweczy plan treningów, ze względu na to, że koń staje się narowisty i niecierpliwy.
Odpowiednia pielęgnacja, zbilansowana dieta i dostarczenie odpowiedniej ilości wody są podstawą do utrzymania konia w zdrowiu i dobrej kondycji. Konie gorącokrwiste – jak na przykład konie czystej krwi angielskiej, muszą mieć również zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu i możliwość wybiegania się, aby zapobiegać chorobom i tikom nerwowym.
Autor: Katarzyna Kaźmierczak
Bibliografia:
Behling S., Rasy koni, Warszawa 2007, s. 53
Bunjes J., Rasy koni. Wzorzec, historia, przeznaczenie, Warszawa 2009, s. 118
Chów i hodowla zwierząt, red. Szulc T., Wrocław 2005, s.361-389
Fizjologiczne podstawy żywienia zwierząt, red. Zawadzki W., Wrocław 2008, s. 207-235
Produkcja zwierzęca, red. Nałęcz – Tarwacka T., Warszawa 2012, t.III, s.128-265
Zobacz także
-
43748 1 0 0 -
8850 , 1 , 0 , 0 Konie pinto - niezwykłe ze względu na umaszczenie
-
20080 , 0 , 0 , 0 Kuce walijskie – przyjacielskie i łatwe w hodowli konie
-