Koń pełnej krwi angielskiej - opis i hodowla

Koń pełnej krwi angielskiej Koń angielski

Jeżeli jesteś fanem wyścigów konnych, to prawdopodobnie często widzisz przedstawicieli tej rasy. Konie pełnej krwi angielskiej są bardzo szybkie i dlatego zajmują pierwsze miejsca na wyścigach w galopie. Uznaje się też, że to najbardziej szlachetne konie na całym świecie, dlatego krzyżowanie z innymi rasami gorącokrwistymi uznaje się za uszlachetnianie gatunku.

Pochodzenie i specyfika rasy

Konie pełnej krwi angielskiej pozostają nimi nawet jeśli przychodzą na świat w innym miejscu. Są hodowane w Anglii od XII wieku, kiedy zaczęto organizować pierwsze wyścigi konne, w których brały udział konie ras orientalnych. Konsekwentna hodowla, w której krzyżowano tylko najszybsze konie pozwoliła na postanie tej rasy i jej ogłoszenie w roku 1793. Czystość hodowlana jest bardzo silnie przestrzegana, konie tej rasy hodowane są bez wpływu obcej krwi, a każdy koń tej rasy musi zostać zarejestrowany pod unikatowym imieniem, w związku z czym dzieje i pochodzenie każdego osobnika można zbadać o kilkaset lat wstecz. Już w XIII wieku konie pełnej krwi angielskiej zaczęły zyskiwać na popularności i stopniowo podbijać cały świat. Obecnie hoduje się je głównie w Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech, USA i Japonii.

Dorosłe osobniki nie osiągają dużych rozmiarów – w kłębie mają zazwyczaj od 158 do 170cm wzrostu. Ich umaszczenie jest różne, w zasadzie przyjmują wszystkie maści z wyjątkiem srokatej i tarantowej, ale najczęściej występują w kolorze gniadym i kasztanowatym. Są harmonijnie zbudowane, wyróżniają się proporcjami i budową szyi. Konie pełnej krwi angielskiej charakteryzują się dobrym zdrowiem, siłą i wytrzymałością, są chętne do wysiłku, bystre i odważne, ale bywają także uparte i nie zawsze chcą podporządkować się swojemu jeźdźcy. Jak wszystkie konie gorącokrwiste, szybko i gwałtownie reagują nawet na niezbyt silne bodźce, przez co czasami mogą być dość nerwowe.

Żywienie

Żywienie konia z hodowli sportowej, przeznaczonego na wyścigi różni się od konia, który pracuje bądź jest użytkowany w celach rekreacyjnych. Dawki pokarmu muszą być dostosowane do wagi, płci i wieku konia, należy także wziąć pod uwagę plany co do jego rozrodu. Samo wypasanie koni wyścigowych na pastwisku nie dostarcza im potrzebnych substancji i minerałów, a także zazwyczaj nie może zaspokoić zapotrzebowania energetycznego. Przy intensywnym treningu zapotrzebowanie na energię wynosi nawet od 100 do 150MJ w zależności od masy ciała. Konie wyścigowe powinny dostawać dodatkowo pokarm, który łatwo się przyswaja i trawi, a dawka nie może przekroczyć 2% masy ciała. Najlepszym rozwiązaniem jest częste karmienie małymi dawkami, ponieważ konie mają niewielki żołądek, co sprzyja powstawaniu kolek lub innych problemów układu trawiennego. W zależności od intensywności treningów i startów, należy dostarczyć zwierzęciu białko w proporcji 6-7g na 1MJ energii strawnej, na przykład poprzez wymieszanie pasz wysokobiałkowych z paszami energetycznymi. Należy pamiętać o dostarczeniu zielonki bądź innych świeżych produktów, chociażby marchewki, jabłka czy roślin okopowych, żeby zaspokoić zapotrzebowanie na witaminy i mikro- i makroelementy. Konie wyścigowe nie mogą być zapasione, bo wtedy stracą prędkość i werwę, w związku z czym należy ściśle przestrzegać proporcjonalnych do masy ciała dawek suchego pokarmu. Koń po karmieniu nie powinien wykonywać żadnego wysiłku przez około 1,5 godziny. Nie powinno się również podawać mu jedzenia na 2-3 godziny przed startem, bo niestrawione resztki pokarmu mogą zalegać w układzie trawiennym i go obciążać, co zmniejsza wydajność, wytrzymałość i szybkość.

Zapotrzebowanie na minerały i witaminy

Jedzenie podawane koniom wyścigowym musi być bogate w związki mineralne i witaminy. Jeżeli nie ma możliwości podawania zwierzętom świeżych warzyw, traw lub wypuszczania ich na pastwisko, należy zadbać, żeby podawana im pasza była zaopatrzona w potrzebne składniki.

Przy intensywnym treningu wzrasta zapotrzebowanie na fosfor, którego niedobór zmniejsza wytrzymałość i prowadzi do anomalii rozwoju kości. Prawidłowo działający układ krwionośny jest wynikiem odpowiedniej dawki miedzi, której niedobór powoduje pękanie naczyń krwionośnych i zaburzenia nerwowe, które mogą wykluczyć konia z treningów i wyścigów.

Aby odpowiednio zadbać o kopyta konia, należy zapewnić mu możliwość spożywania witaminy A, czy w postaci zielonek i siana, czy w postaci preparatów, zwłaszcza zimą, kiedy nie ma możliwości wypuszczenia zwierząt na pastwisko.  Niedobór tej witaminy powoduje uszkodzenia ścięgien, które mogą być już nieodwracalne. Pamiętajmy jednak o ostrożności przy podawaniu zwierzętom preparatów witaminowych – nadmiar witaminy A powoduje kruchość kości i łuszczenie się naskórka. Witamina E jest niezbędna dla zwierząt, które są przeznaczone na wyścigi. Jest odpowiedzialna za prawidłową przemianę glikogenu w mięśniach, a co za tym idzie, za ich prawidłowe działanie, wspiera sprawność fizjologiczna mięśni. Ponieważ jest substancją nietrwałą, należy dodawać do jedzenia preparat z syntetyczną witaminą E bądź zakupić paszę, w której się znajduje.

czytaj dalej...

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki