Konie huculskie, hucuły - hodowla i charakterystyka

Koń huculski Koń huculski

Konie huculskie są bardzo starą rasą pochodzącą z Huculszczyzny, położonej we Wschodnich Karpatach, na terenie zachodniej Ukrainy. Hucuły to typowe konie górskie, wykorzystywane były do celów jucznych i transportowych przez huculskich górali. Należą do najstarszych ras opisanych w Polskiej literaturze. Najprawdopodobniej powstały z krzyżowań koni prymitywnych ras, tarpanów, koni Przewalskiego oraz orientalnych np. arabskich. Dzięki swoim niesamowitym cechom adaptacyjnym, konie huculskie są wszechstronnie użytkowane. Doskonale sprawdzają się w hipoterapii, rekreacji, ale również w pracach polowych i leśnych. Mogą unieść ciężar 150 kg i przebyć dystans do 100 km dziennie.

Charakterystyka

Hucuły to konie niezbyt wysokie, ale bardzo silne, o mocnej, szlachetnej konstytucji. Mają żywy temperament, ale są przy tym bardzo łagodne i przyjaźnie nastawione do człowieka. Konie huculskie uważane są za rasę długowieczną (mogą żyć nawet do 35 lat), płodną i wytrzymałą oraz odporną na niekorzystne warunki środowiska.

Klacze osiągają wysokość w kłębie od 132 do 143 cm, a ogiery od 135 do 145 cm. Obwód klatki piersiowej jest większy, mniej więcej o 30 cm od wysokości w kłębie. Obwód nadpęcia wynosi od 17 do 20 cm.

Głowa koni huculskich jest średniej wielkości, raczej szczupła z wyraźnymi rysami. Czoło jest dość szerokie, a kości żuchwy silne i mocno umięśnione. Szyja jest gruba, średniej długości, łagodnie kłębem przechodzi w kłodę. Tułów jest masywny, żebra są długie i wysklepione. Klatka piersiowa jest głęboka i pojemna, zad zaokrąglony, lekko ścięty.

Kończyny są krótkie i kościste, ale stawy i kopyta są bardzo trwałe i odporne na urazy mechaniczne. Kopyta są małe i okrągłe, zbudowane z mocnego rogu kopytowego.

Konie huculskie najczęściej mają umaszczenie ciemno-myszate, kare, srokate, gniade i kasztanowate. Bardzo charakterystyczną cechą umaszczenia tych koni, typową dla koni ras prymitywnych są czarne paski na kończynach oraz czarna linia wzdłuż grzbietu. Odmiany (latarnie, gwiazdki) na sierści nie są pożądane u tej rasy. Grzywa i ogon są długie, a włosy bardzo mocne. W Polsce umaszczenie koni huculskich jest zróżnicowane w zależności od regionu hodowlanego.

Konie huculskie dzieli się na dwa typy, na te bardziej masywne oraz filigranowe. Podział zależy od większego lub mniejszego dolewu krwi najpopularniejszych ras. W literaturze można spotkać również podział na typ pierwotny, który ma suchą głowę o szerokim czole z delikatnie garbonosym profilem oraz typ arabski o szlachetnej, proporcjonalnej budowie, dłuższej szyi i delikatnie zarysowanym profilu twarzowym.

Użytkowość

W literaturze występują sprzeczne informacje na temat kierunku użytkowania koni huculskich. Niektórzy autorzy twierdzą, że idealnie nadają się do użytkowania wierzchowego inni, że do pociągowego. Po podsumowaniu wielu źródeł informacji, można śmiało stwierdzić, iż koń huculski jest koniem typu wszechstronnie użytkowanego. Od dawna był wykorzystywany jucznie i jako środek transportu w górach, dzięki swojej niezwykłej sprawności, wytrzymałości i ostrożności w poruszaniu po stromych zboczach. Żywy temperament, chęć do pracy i cierpliwość są cechami cenionymi w rekreacji i pracy z osobami niepełnosprawnymi.

Konie huculskie bardzo dobrze prowadzą się w niedużym zaprzęgu, mają równy, dynamiczny kłus. Zdobywają wysokie noty w konkursach jeździeckich, są skoczne i chętnie galopują. Są końmi inteligentnymi, niezbyt upartymi i chętnymi do pracy.

Warunki utrzymania

Górskie pochodzenie i przystosowanie do trudnych warunków atmosferycznych sprawiło, że hucułom w literaturze nadano tytuł mało wymagającego konia.

Hucuły nie są końmi wybrednymi, bardzo dobrze wykorzystują słabej jakości pastwiska. Zaspokojenie zapotrzebowania na składniki pokarmowe nie jest trudne. Wiosną i latem konie mogą być utrzymywane cały czas na pastwisku.

Należy zapewnić stały dostęp do wody i zadaszonego pomieszczenia, w którym konie mogą się schronić podczas upałów i ulewnych deszczy. Zimą konie powinny przebywać w stajni, wystarcza im siano i ziarno owsa. Konie przygotowywane do zawodów jeździeckich, bądź innych wysokich aktywności mają wyższe zapotrzebowanie na paszę.

Konie huculskie są tanie w utrzymaniu, łatwe w pielęgnacji, niezbyt dużych rozmiarów i mało wymagające.

czytaj dalej...

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki