Kura plymouth rock - lubiana przez polskich hodowców rasa ogólnoużytkowa

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Kura plymouth rock zalicza się do ras typu średnio-ciężkiego, przeznaczonych do chowu w kierunku nieśnym i mięsnym. Ze względu na wszechstronność użytkowania, dobrą zdrowotność i ładne, jarzębate upierzenie ptaki te od lat cieszą się uznaniem polskich hodowców.

Pochodzenie

Rasa plymouth rock została wyselekcjonowana w połowie XIX w. w USA, w Massachusetts. W czasach obecnych ma zasięg międzykontynentalny, ale jest szczególnie popularna w swojej ojczyźnie oraz w krajach europejskich.

Charakterystyka

Pięciomiesięczne koguty ważą 2,7-3,4 kg, kury natomiast – 2,1-2,5 kg. Ptaki mają krępe, krótkie tułowia o wklęsłej linii grzbietu. Cechą ich wyglądu, która przyciąga uwagę najbardziej, jest jarzębate upierzenie. Spotyka się osobniki w rozmaitych wariantach kolorystycznych – od żółtego, przez niebieski i kuropatwiany, po czarny. Na kolorowych piórach występują białe prążki. Wyselekcjonowano również odmianę całkowicie białą, która nosi nazwę white rock. Ubarwienie kogutów plymouth rock jest zawsze nieco jaśniejsze niż kur. Dzioby i skoki ptaków obu płci mają kolor jasnożółty.

Wartość

Kury plymouth rock osiągają dojrzałość płciową później niż przedstawicielki ras typu lekkiego, bo dopiero ok. 180. dnia życia. W ciągu roku znoszą 170-200 jaj o ciemnożółtych bądź brązowych skorupkach i masie 58-63 kg. Zużycie paszy na produkcję jednego jaja jest przy tym wyższe niż u typowych niosek i kształtuje się na poziomie 190-240 g. Choć rasę tę można użytkować również w kierunku mięsnym, to w tym celu częściej hoduje się ptaki odmiany white rock, które osiągają większe przyrosty. Kury plymouth rock i white rock wykorzystuje się też jako rody żeńskie do produkcji brojlerów.

Autor: Małgorzata Długosz

Bibliografia:

Chów i hodowla zwierząt, red. T. Szulc, UPW, Warszawa 2005, s. 414-416.
Nowicki B. i in., Rasy zwierząt gospodarskich, PWN, Warszawa 2011, s. 169.
Peitz B. i L., Hodowla kur, Wydawnictwo RM, Warszawa 2009, s. 13.
Produkcja zwierzęca, cz. III, red. T. Nałęcz-Tarwacka, s. 278.
Świerczewska E., Stępińska M., Niemiec J., Chów kur, Fundacja Rozwój SGGW, Warszawa 1999, s. 20-22.