Rozmnażanie ryb stawowych - wymagania poszczególnych gatunków

1/3 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Nic nie cieszy oczu właściciela stawu tak, jak nowy narybek, przemykający płochliwie pod taflą wody. Liczny przychówek jest świadectwem sukcesu, udane tarło oznacza bowiem, że gospodarz zapewnił rybom optymalne warunki życia. Poniżej podpowiadamy jakie czynniki wpływają na rozmnażanie ryb stawowych.

Tarło a warunki bytowe

Ryby przystępują do tarła tylko w określonych warunkach, z których najważniejsze to odpowiednia jakość i temperatura wody. Nie doczekamy się narybku, jeśli w zbiorniku panuje zbyt wysokie stężenie amoniaku przy niewystarczającej zawartości tlenu, ponieważ ryby szybko zaczną chorować i snąć. W dobrze utrzymanym stawie, w którym rozwinęła się równowaga biologiczna, większość z hodowanych w Polsce gatunków rozmnaża się bez przeszkód. Jeśli parametry wody są prawidłowe, a mimo to ryb nie przybywa, można zasilić obsadę narybkiem – takie działania przeprowadza się głównie w stawach wędkarskich.

Warto odnotować, że w stawach głębokich hodowcy odchowują średnio o 50% więcej ryb niż w płytkich. Wynika to z faktu, że w głębszych zbiornikach występują mniejsze wahania temperatury, wartości pH i stężenia tlenu, dzięki czemu ryby są mniej narażone na stres.

Temperatura

Niektóre ryby – m.in. jaź, okoń, płoć i wzdręga – przystępują do tarła już wiosną, na przełomie kwietnia i maja. Inne gatunki, jak karp i lin, wymagają znacznie cieplejszych wód i składają ikrę dopiero w temperaturze 18-20°C. Szczupak z kolei rozpoczyna tarło już w lutym, a tylko w przypadku ostrych zim – w kwietniu. Od warunków termicznych zależy również szybkość rozwoju jaj, np. larwy karpi wylegają się już 12 godzin po złożeniu jaj, o ile temperatura nie spada poniżej 20°C. Zazwyczaj wylęg następuje jednak po 3-8 dniach. Larwy lina wylęgają się średnio po 5-8 dniach, a drapieżne szczupaki i okonie – po około 7-10.

Plenność

Efekty tarła zależą od plenności poszczególnych gatunków. Samica jazia składa jednorazowo 40-100 tys. ziarn ikry, karasia – 100-300 tys., płoci – 50-100 tys., wzdręgi – 80-200 tys. Niezwykle plenną rybą jest lin. Przyjmuje się, że samica tego gatunku jest w stanie wyprodukować 300 tys. jaj na 1 kg swojej masy, a warto wiedzieć, że rekordowo duże osobniki ważą nawet do 4 kg. W podobny sposób przelicza się plenność okonia (100 tys. jaj/kg masy ciała) oraz karpia (100-200 tys. jaj/kg masy ciała). Jeśli mamy w stawie ryby drapieżne, ryzyko nadmiernego wzrostu populacji któregokolwiek gatunku w zasadzie nie istnieje. Z tego względu w stawach wędkarskich np. szczupak jest utrzymywany w celu kontrolowania liczebności innych ryb. W większych zbiornikach wodnych obecność drapieżnika stanowi konieczność – niektóre gatunki roślinożerne, jak płoć i słonecznica, przystępują do rozmnażania nawet trzy razy w sezonie.

Ogromny wpływ na plenność ryb wywiera ich prawidłowe utrzymywanie i żywienie. Aby uzyskać jak największy przychówek, po tarle aż do zimy rybom podaje się niskobiałkowy pokarm bogaty w skrobię i tłuszcz, wiosną z kolei należy im zapewnić witaminizowaną paszę wysokobiałkową.

Do rozmnażania należy wybierać ryby dobrze wyrośnięte i zdrowe, nie posiadające deformacji, o harmonijnej budowie ciała. Samica, która ma ikrę gotową do zapłodnienia (tzw. ikrzyca) charakteryzuje się nabrzmiałym, miękkim brzuchem. Samiec nadający się do rozrodu przy lekkim nacisku na część brzuszną powinien oddawać mlecz – z tego względu nazywany jest mleczakiem.

czytaj dalej...