Wszystko, co trzeba wiedzieć o żywieniu i paszach dla gołębi
Hodowla ślimaków winniczków - cenne informacje
Zobacz także
Największe zapotrzebowanie na wodę obserwuje się podczas rozrodu ślimaków - od momentu kopulacji do zniesienia jaj.
Dostęp do światła pełni funkcje regulacyjne dotyczące rozrodu oraz pobierania pokarmu. Najlepsze jest światło dzienne, ale przy chowie w pomieszczeniach trzeba stosować dodatkowo oświetlenie sztuczne o natężeniu 100 luxów. Dzień świetlny powinien wydłużać się wraz ze wzrostem mięczaków od 12 godzin do 18.
W pomieszczeniach wykorzystywanych do chowu należy zapewnić prawidłowy obieg powietrza. Wentylacja na fermie ma za zadanie usuwanie nadmiaru wilgoci, regulacji temperatury oraz usuwanie toksycznych gazów.
Bardzo ważną rolę w hodowli ślimaka pełni dostęp do ziemi, pobudza rozród oraz funkcje trawienne, ponieważ część zwierzęta zjadają. Za granicą produkowane są specjalne mieszanki ziemi do hodowli. W polskich warunkach hodowcy najczęściej wytwarzają mieszanki samodzielnie np. z mieszaniny ziemi ogrodniczej, piasku oraz węglanu wapnia z dolomitem.
Żywienie
Dieta ślimaków składa się z pokarmów roślinnych np. sałaty, kapusty, cykorii, liści rzepaku, korzeni buraków oraz marchwi, jarmuża lub karczochów. Do tej grupy można zaliczyć również mniszek lekarski, pokrzywę i babkę lancetowatą.
Niektóre pasze, ślimaki zjadają mniej chętnie, należą do nich np. kukurydza i koniczyna.
Pastwiska, do których ślimaki mają dostęp w ciepłych miesiącach roku są obsiewane różnymi roślinami zielonymi.
Ślimaki dodatkowo otrzymują pasze treściwe w formie śrut zbożowych z owsa, jęczmienia, pszenicy, otrąb oraz mieszanki mineralne.
Systemy chowu
Najkorzystniejsze warunki produkcji i optymalne zyski uzyskuje się utrzymując ślimaki w ciepłe miesiące na pastwisku, a zimą w pomieszczeniach. Zaobserwowano, że 50% strat w hodowli ślimaków powodują nieodpowiednie warunki chowu w newralgicznych momentach, tj. składanie jaj, pierwszy miesiąc życia oraz okres zimowania. Utrzymywanie ślimaków w budynkach, ma na celu zachowanie prawidłowych warunków termicznych, wilgotności oraz wentylacji i powolne przygotowanie ślimaków do zimowania (hibernacji).
Chów w parkach
Występują trzy rodzaje chowu ślimaków w parkach.
Pierwszy system zakłada utrzymanie ślimaków w sezonie letnim na pastwisku obsadzonym roślinami wieloletnimi i zbiór do chłodni na zimę. Zazwyczaj pastwisko obsadza się koniczyną płożącą, komosą, pokrzywą, mniszkiem lekarskim, trawami babką lancetowatą. Przyjmuje się, że na m2 nie powinno być więcej niż 10 sztuk dużych ślimaków (afrykański i winniczek) i 25 osobników małych (ślimak szary mały). Na pastwisku musi znajdować się system nawadniający oraz chroniący zwierzęta przed drapieżnikami. W pierwszym miesiącu życia, na pastwisku powinny znajdować się wiaty lub namioty, które po upływie pewnego adaptacyjnego okresu są składane, a ślimaki rozpełzają się po całej powierzchni pastwiska. Po sezonie letnim i zbiorze ślimaków do magazynów-chłodni, na pastwisku wykonuje się zabiegi pielęgnacyjne, dosadzanie, dosiew lub opryski przeciw grzybom i mchom.
Chów w parku z obsadą roślin jednorocznych to drugi system chowu. Polega na podziale parków na kwatery ogrodzonych siatką wielkości około 3 m. W tym systemie można zwiększyć znacznie obsadę mięczaków. Kwatery dzieli się w zależności od hodowanych w niej roślin, które dojrzewają do wypasu w określonych terminach. Po przeniesieniu na kolejną kwaterę, tę wyjedzoną obsiewa się innym gatunkiem, ten system zwany jest ciągłą zieloną taśmą, od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Na zimę ślimaki przenosi się do magazynów na okres hibernacji.
czytaj dalej...
