Jakie pasze dla trzody chlewnej? Podpowiadamy!
Hodowla trzody chlewnej - co wiedzieć trzeba?
Zobacz także
Przy wyborze loszek remontowych i ich dalszej hodowli należy kierować się paroma zasadami. Muszą być żywione tak, aby nie przybierać na masie zbyt szybko. W przeciwnym razie będą miały słabo rozwinięty kościec co w przyszłości będzie skutkowało ich krótkim użytkowaniem. Aby powstał silny, stabilny kościec potrzeba jest czasu, dobrego żywienia i odpowiednich warunków utrzymania. Loszki nie powinny pochodzić z tuczu, gdyż takie zwierzęta rosną zbyt szybko, aby mogły uformować kościec wytrzymały na kilka następnych lat użytkowania. Są też za bardzo otłuszczone, co jest prawie gwarancją ciężkiego przebiegu porodu i problemów z zapłodnieniem. W przypadku zastosowania tuczu intensywnego osiągają masę ciała odpowiednią do krycia już w wieku 6 miesięcy, jednak nie uzyskują w tak krótkim czasie dojrzałości hodowlanej. W miarę rozwoju loszki odkładają głównie tkankę mięśniową i zanim osiągną 70 kg ryzyko zbytniego otłuszczenia jest niewielkie. Później jednak niebezpieczeństwo takie wzrasta i nie powinny być one już żywione do woli paszami wysokoenergetycznymi. Krycie loszek odbywa się prawidłowo w drugiej lub trzeciej rui. Optymalny czas na pierwsze oproszenie jest w wieku jednego roku.
Ponad połowa sumy nakładów finansowych w tuczu dotyczy pasz. To czym żywione są świnie ma więc kluczowy wpływ na opłacalność produkcji. Odpowiedni pokarm pomaga w pełni wykorzystać potencjał genetyczny zwierząt, co bezpośrednio przekłada się na przyrosty dzienne, wykorzystanie paszy na 1 kg przyrostu, mięsność tuczników oraz zdrowotność stada. W tuczu bardzo ważna jest zawartość energii w paszy. Im jej udział będzie większy, tym mniej paszy świnie przyjmą. Ważne są także zawartości i proporcje aminokwasów egzogennych, które są niezbędne dla prawidłowego wzrostu, a których organizm nie jest w stanie sam wyprodukować. Szczególne znaczenie mają tu lizyna, metionina i treonina. Obowiązkowym elementem w paszach są komponenty zakwaszające. Działają one bakteriostatycznie oraz mają właściwości stymulatorów wzrostu.
Z powodu intensyfikacji produkcji hodowcy często borykają się z problemami zdrowotnymi stada. Straty pojawiają się nie tylko w razie upadków zwierząt. Wiele chorób niegroźnych dla życia i relatywnie łatwych do wyleczenia obniża efekty produkcyjne poprzez zmniejszanie przyrostów i gorsze wykorzystanie paszy. Wydłużają w ten sposób okres tuczu. Najczęstszymi problemami w dużych stadach są infekcje dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Zakażenia loch prośnych prowadzą do znacznych strat w rozrodzie. Skutkują rodzeniem się niewielkiej liczby słabych prosiąt o małej masie ciała. Zapobieganie chorobom jest zawsze tańsze niż ich leczenie. Warto zatem współpracować z lekarzem weterynarii w tym zakresie i nie oszczędzać na zalecanych zabiegach profilaktycznych.
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010r. określa wymagania dla utrzymania zwierząt w hodowli trzody chlewnej. Świń nie utrzymuje się na uwięzi. Powinny być przetrzymywane w kojcach ze ściółką lub bez, pojedynczo lub grupowo. W przypadku chowu grupowego łączy się zwierzęta o zbliżonym wieku. Lochy i loszki od 4 tygodnia po pokryciu do tygodnia przed terminem porodu utrzymuje się grupowo, chyba że w gospodarstwie znajduje się więcej niż 10 sztuk zwierząt tej kategorii - wtedy można je trzymać pojedynczo. Kojec porodowy, w którym utrzymuje się lochy i loszki powinien zawierać materiał umożliwiający budowę gniazda. Powierzchnia kojca porodowego nie jest dokładnie określona, jednak zaleca się, aby umożliwiała proszenie naturalne i łatwy dostęp dla osób obsługujących zwierzęta. Prosięta powinny mieć swobodny dostęp do matki. Jeśli lochy utrzymywane są z oseskami wstawia się przegrodę zapobiegającą ich przygnieceniu. Młode powinny mieć powierzchnię do odpoczynku pokrytą ściółką. Prosięta odsadza się najwcześniej w 28 dniu życia, choć dopuszczane są wyjątki. W hodowli trzody chlewnej dopuszcza się redukcję kłów u prosiąt jednak tylko do 7 dnia życia zwierzęcia.
Bibliografia:
- S.Kondracki, A.Rekiel, K.Górski, Dobrostan trzody chlewnej, Wydawnictwo PWRiL, 2014
- A.Rekiel (red.), Chów świń w małym gospodarstwie, Wydawnictwo Multico, 2009
- B. Grudniewska (red.), Hodowla i użytkowanie świń: (podręcznik akademicki), Wydawnictwo AR-T, 1998
- A.Rekiel, Chów i hodowla trzody chlewnej, Wydawnictwo SGGW, 2005
- M. Kasprowicz-Potocka, A. Frankiewicz, Baza paszowa dla świń, Wielkopolskie Wydawnictwo Rolnicze, 2013
- Trzoda chlewna, Praca zbiorowa, Wydawnictwo Cid Lines,, 2011
Komentarzy (1)
MarekJ
Dodano: 2017-04-06 01:08:47Ciekawy artykuł, niedawno przejąłem gospodarstwo po rodzicach i wdrażam się w ten temat. Uczono mnie, że nie ma co oszczędzać na hodowli, dobrze kupować najlepsze pasze i inne produkty. Szykujemy się także na przejęcie jeszcze jednej nowej hodowli