Chlewnia i tuczarnia na głębokiej ściółce - wady i zalety systemu ściółkowego

Chów trzody na ściółce Chów trzody na ściółce

Utrzymanie trzody chlewnej na głębokiej ściółce nie jest w Polsce systemem powszechnym. Hodowcy z wygody i chęci ograniczenia pracochłonności niektórych czynności takich jak zadawanie pasz czy usuwanie gnojowicy decydują się na szybkie i proste rozwiązania, w większości zmechanizowane i lub całkowicie zautomatyzowane. Chów trzody na głębokiej ściółce uniemożliwia zastosowanie niektórych pomocnych technologii wykorzystywanych np. w utrzymaniu rusztowym.

Sektory produkcyjne

W chlewni na głębokiej ściółce wydziela się specjalistyczne sektory-kojce, indywidualne i/lub grupowe. W chlewni zwierzęta przebywają w grupie o tych samych potrzebach żywieniowych oraz podobnej masie ciała i stanie fizjologicznym. Kojce indywidualne wykorzystywane są tylko jako porodówki oraz pomieszczenia dla knura rozpłodnika (jeśli chlewnia nie korzysta z inseminacji).

W porodówce ściółka powinna być wymieniana po zakończeniu odchowu młodych (28-32 dni). Wyposażenie porodówki w słomę daje losze możliwość zbudowania gniazda i przyjęcie wygodnej pozycji podczas porodu. Ściółka powinna być dobrej jakości, niespleśniała i zawilgotniała. Porodówka i kojec dla knura powinny być oddzielone od reszty budynku szczelną ścianką. Kojec dla knura powinien znajdować się w bliskim sąsiedztwie loch grzejących się-luźnych, aby swoim zapachem stymulował ruję. Kojce grupowe stosuje się dla wszystkich grup technologicznych-tuczników, warchlaków, loch prośnych oraz luźnych.

Kojce z głęboką ściółką mają najczęściej wydzieloną część legowiskową i podniesioną o kilkadziesiąt centymetrów strefę paszową. W części paszowej znajdują się różnego rodzaju karmidła i poidła. Dla loch bardzo dobrym rozwiązaniem są stacje paszowe, które wydzielają paszę dostosowaną do potrzeb fizjologicznych, ale nie wszystkie chlewnie na nie stać.

W chlewniach na głębokiej ściółce można zastosować usprawnienie procesu żywienia poprzez zadawanie karmy paszociągami, które dozują paszę wprost do koryt lub karmników.

Usuwanie obornika

W chlewniach o głębokiej ściółce usuwanie obornika jest problematyczne, ponieważ z opróżnianego budynku należy wypędzić zwierzęta. Najlepszym rozwiązaniem jest stosowanie wybiegów z bezpośrednim wyjściem z kojców na zewnątrz budynku. Nie zawsze jest to możliwe, a przepędzanie zwierząt jest silnym czynnikiem stresującym.

Z pomieszczenia należy usunąć wszelkie przegrody i zdemontować metalowe kojce. Obornik jest usuwany raz na pół roku ręcznie lub ciągnikiem wyposażonym w spychacz czołowy. Pomocne w sprzątaniu okazują się wózki i kolejki podwieszane. Na kolejki linowe należy szczególnie uważać w starych adaptowanych pomieszczeniach inwentarskich, w których konstrukcja budynku nie jest wzmacniana podczas modernizacji.

Obornik należy zmagazynować na płycie obornikowej o ściśle określonej przepisami powierzchni lub wywieźć na pole. Kolejny problem jaki może się pojawić w chlewniach na głębokiej ściółce to zagospodarowanie obornika w uprawach polowych. Produkcja obornika musi być adekwatna to areału pól uprawnych, aby nie doprowadzić do przenawożenia.

Chów na głębokiej ściółce jest najbardziej korzystny dla poprawy dobrostanu zwierząt, a hodowcy mają niestety mniej możliwości automatyzacji obsługi zwierząt, w związku z czym zwiększa się znacznie pracochłonność związana z usuwaniem obornika oraz codziennym dościelaniem słomą.

Autor: mgr inż. Dorota Kolasińska

Bibliografia:

  1. Hodowla i użytkowanie świń. Pod redakcją Grudniewskiej B., Wydawnictwo ART. Olsztyn, Olsztyn 1998, ISBN 83-87443-81-6, 142-144
  2. Projektowanie, budowa i wyposażenie budynków inwentarskich. Praca zbiorowa. Instytut Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa, Warszawa 1998, ISBN 83-86264-49-7,141-177
  3. Mikroklimat w obiektach inwentarskich dla trzody chlewnej i bydła. Lewandowski J., Instytut Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa, Warszawa 1997, ISBN 83-86264-38-1
  4. Mechanizacja produkcji zwierzęcej. Kowalik W., Lebiedowicz W., Siarkowski Z., Wrotkowski K., Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Lublinie, Lublin 1999, ISBN 83-86761-78-4, 286-290
  5. Mechanizacja produkcji zwierzęcej z elementami budownictwa inwentarskiego. Bryl B., Koziej J., Pelc K., Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1986, ISBN 83-09-01147-4, 434
  6. Budynki dla trzody chlewnej. Lenard J., Pilarczyk A., Tłoczek I., Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1977, 22,
  7. Budownictwo wiejskie. Lenard J., Wydawnictwo SGGW, Warszawa 1993, ISBN 83-00-02779-3, 345-355

Dodaj komentarz

Rynek Rolny to pierwszy profesjonalny branżowy portal rolniczy z giełdą rolną. Darmowe ogłoszenia rolnicze i aktualne ceny produktów rolnych. Sprzedawaj i Kupuj z nami!

Sulejkowska 56/58 lok 215
04-157 Warszawa, Polska

Email: kontakt [małpa] rynek-rolny.pl

Newsletter

Fundusze Europejskie – dla rozwoju innowacyjnej gospodarki