Żywienie trzody chlewnej. Jakie efektywne i zbilansowane?
Podpowiadamy, jak wybrać automaty paszowe, paśniki i karmniki dla trzody chlewnej
Zobacz także
Firmy zajmujące się produkcją takich urządzeń urozmaicają je i doskonalą, co chwilę wychodzą nowe modele, inaczej sterowane. Najbardziej powszechnie stosowane są autokarmniki, do których podłączony jest paszociąg, a zwierzęta dozują paszę samodzielnie, dotykając ryjem obudowy lub po prostu wyjadając ją z dna koryta, a pasza uzupełnia się samoistnie. Niektóre karmniki posiadają w swojej budowie spryskiwacze do paszy sypkiej. Pasza wysypuje się ze zbiornika do koryta, a zwierzęta rozpoczynając jedzenie dotykają ryjem przyciski uruchamiające oprysk paszy wodą. Dzięki temu zmniejsza się zapylenie, a pasza jest pobierana chętniej przez świnie.
Pasze suche mogą być również zadawane poprzez wyspecjalizowane stacjonarne linie technologiczne. W mieszalniach pasz przygotowaną mieszankę paszową umieszcza się w silosie, który wyposażony w przenośniki transportuje paszę do zbiorników wyrównawczych i zadaje paszę w określone miejsce rurociągiem. Pasza może trafiać bezpośrednio do koryt, autokarmników, paśników oraz stacji paszowych.
Na fermach stosujących żywienie na mokro, głównie parowanymi ziemniakami z dodatkiem pasz treściwych wykorzystuje się wyspecjalizowane wózki, które czyszczą, parują, rozdrabniają oraz mieszają ziemniaki z ziarnem zbóż i innymi dodatkami. Pasza jest zadawana w takiej postaci do koryt. Pasze wilgotne można transportować z paszarni rurociągiem również do koryt lub specjalnych karmników na pasze wilgotne.
Bardzo dobrym rozwiązaniem w żywieniu trzody (głównie loch) okazały się stacje paszowe. Zakolczykowany osobnik zbliża się do bramek stacji paszowej, która otwiera się rozpoznając zwierzę po numerze kolczyka przekazywanego przy pomocy chipa. Locha otrzymuje określoną ilość paszy dostosowaną do potrzeb, pobiera ją spokojnie, ponieważ żadna inna świnia jej nie niepokoi. Stacje paszowe są dobrym rozwiązaniem dla ferm utrzymujących różne grupy technologiczne trzody chlewnej, a przede wszystkim lochy.
Autor: mgr inż. Dorota Kolasińska
Bibliografia:
- Mechanizacja produkcji zwierzęcej z elementami budownictwa inwentarskiego. Bryl B., Koziej J., Pelc K., Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1986, ISBN 83-09-01147-4, 434
- Mechanizacja produkcji zwierzęcej. Kowalik W., Lebiedowicz W., Siarkowski Z., Wrotkowski K., Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Lublinie, Lublin 1999, ISBN 83-86761-78-4, 261-265
- Mechanizacja rolnictwa : maszyny i urządzenia do produkcji roślinnej i zwierzęcej. Kuczewski J., Waszkiewicz C., Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2007, ISBN 83-7244-837-X,
