Rasy trzody chlewnej – przegląd i charakterystyka najlepszych

1/5 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Rasy mateczne trzody chlewnej

W krajowym pogłowiu świń, rasy mateczne stanowią duży odsetek, dlatego selekcja i dobór zwierząt jest na wysokim poziomie.

Rasy mateczne powinny się charakteryzować następującymi cechami:

Bardzo dobre cechy rozpłodowe (liczba żywo urodzonych prosiąt, odsadzonych prosiąt oraz liczba sutków)
Dobrze rozwinięta troskliwość macierzyńska (chęć do wykarmienia prosiąt, unikanie przygniatania prosiąt)
Duża płodność (liczba owulujących komórek i utrzymanie ciąży) i mleczność
Dobre cechy tuczne i rzeźne
Wolność od genu stresu, wysokie zdolności adaptacyjne

Wbp - Wielka Biała Polska

Wykorzystywana jest w chowie wielkostadnym, bezściołowym (na ruszcie). Ma bardzo dobrą kondycję i wysoką odporność na stres. Udział w krajowym pogłowiu to aż 35 %.

Wygląd

Jest to duża świnia, lochy osiągają masę 350 kg, knury 400 kg. Wbp to rasa o białej skórze i szczecinie. Ma długi, mocny grzbiet, ostre, stojące dość duże uszy. Zad ma dobrze umięśnione szynki, łopatki nie są silnie wysklepione. Posiada aż 14 dobrze rozwiniętych sutków.

Cechy mateczne i rozpłodowe

Lochy rodzą liczne (11,7 szt), zdrowe mioty, przez cały okres karmienia mleczność jest na wysokim poziomie, są troskliwe i opiekuńcze.

Cechy tuczne i rzeźne

Dobrze wykorzystują paszę (przyrosty 714 g dziennie), są wolne od genu stresu i wspaniale przystosowują się do nowych warunków środowiska. Charakteryzują się wysoką zawartością mięsa w tuszy (60%).

PBZ - Polska Biała Zwisłoucha

Wygląd

Pbz to świnia dość duża, o białym umaszczeniu (dopuszczalne czarne plamki) i zwisających, dużych uszach. Grzbiet jest długi i szeroki, łopatki ściśle przylegające do tułowia. Zad, podobnie do Wbp, długi z uwydatnionymi szynkami. W krajowym pogłowiu stanowi aż 54 %.

Cechy mateczne i rozpłodowe

Bardzo podobne pod tym względem do Wbp, również w parametrach określających cechy rozpłodowe. Rodzą liczne, zdrowe mioty, lochy cechuje wysoka mleczność i troskliwość, mają 14 dobrze rozwiniętych sutków.

Cechy tuczne i rzeźne

Pbz cechują dobre przyrosty i wykorzystanie paszy (ale należy do świń późno dojrzewających), mięsność kształtuje się na poziomie 59,9%.

Rasa tych świń należy do mniej wymagających niż np. Wbp, lepiej się przystosowuje, ale niestety częściej niż u innych ras matecznych występują u niej wady pokrojowe (głównie kończyn) oraz wyższa podatność na stres.

Puławska

Jest to rasa objęta programem ochrony zasobów genetycznych w Polsce.

Wygląd

Świnia średniej wielkości, o charakterystycznym umaszczeniu (czarna z białymi łatami różnej wielkości). Jest świnią o średniej długości, szeroko rozstawionych nogach i szerokiej klatce piersiowej. Na niedużej głowie sterczą, szeroko rozstawione uszy. Posiada zbitą budowę ciała i dobrze rozwinięte szynki.

Cechy mateczne

Bardzo dobrze rozwinięte cechy macierzyńskie, wysoka mleczność. Rasa tych świń należy do długowiecznych, są odporne na choroby oraz łatwo się przystosowują do zmiennych warunków środowiska.

Średnia liczba żywo urodzonych prosiąt to 10,9, a odchowanych 9,97. Posiadają 14 dobrze rozwiniętych sutków.

Cechy tuczne i rzeźne

Zawartość mięsa w tuszy tych świń to 53%, a grubość słoniny to około 14 mm (największa ze wszystkich w/w ras).

Złotnicka biała

Wyglądem przypomina Pbz, ale ma gorsze parametry rozrodcze, tuczne i rzeźne. Jest świnią o dość dużych rozmiarach, cechuje ją wysoka plenność (liczba urodzonych i odchowanych prosiąt). Świnia złotnicka biała jest objęta programem hodowli zachowawczej.

Złotnicka pstra

Świnia o charakterystycznym łaciatym ubarwieniu (biała z czarnymi plamami) i zwisających uszach. W ich budowie można zauważyć cechy ras prymitywnych, słabo umięśnione szynki, mocny kłąb i dużą głowę. Świnia złotnicka pstra, jest również objęta programem hodowli zachowawczej.

Bibliografia

Chów i hodowla trzody chlewnej. Pod redakcją Anny Rekiel. Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2005. ISBN 83-7244-663-6

Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „POLSUS”

Główny Urząd Statystyczny